ԱՈՆԱ ԱՐՇՈՒՆԵՑԻ, ԲՐՅՈՒՍԵԼ, 2007-24-05 15:59:33 , IP Code: 5a52d
Հարգելի պարոն Շավարշ Քոչարյան,
Համաձա՞յն եք ինձ հետ, որ մեր ընդդիմադիրների մոտ բացակայում է ընտրական տարրական կուլտուրան: Բոլոր քաղաքակիրթ երկրներում ընդունված է՝ պարտվողը հաշտվում է իր պարտության հետ ու ողջունում է հաղթող կողմին։ Իսկ մեր ընդդիմությունը նորից հեղափոխական կոչեր է անում ու կասկածի տակ դնում ընտրությունների արդյունքները։ Կփորձեմ պարզաբանություններ տալ իմ ըմբռնումների շրջանակներում, թեև սփյուռքը ձայնից զրկված է՝ խոսքս ընտրելու ու ընտրվելու իրավունքի մասին է, բայց կարծեմ գոնե մեկնաբանելու իրավունք դեռ ունենք: Ուշի-ուշով հետևելով ողջ քարոզարշավի ընթացքին՝ շատ ընդդիմադիրներ գերազանցեցին սոցիալական ասպեկտին վերաբերող խոստումների հնարավոր ու անհնարի սահմանները՝ կարծիք ստեղծելով, որ մեր ազգը միայն ստամոքսը լցնելու համար է ապրում: ժողովուրդը, ճիշտ է, բոլորին էլ սրտաբաց է ընդունում՝ աղ ու հացով, ծափ ու ծիծաղով... հայկական հյուրնկարություն է՝ չենք ուզում, որ մեր տուն այցելած մարդը կոտրված սրտով հեռանա, բայց ժողովրդի սրտից հարցրու: Այստեղ են ասել. “Ճտերն աշնանն են հաշվում”: Զարմանալի ոչինչ չկա. ինչ ցանեցին, այն էլ հնձեցին: Դա մեր ժողովրդի ապտակն էր իր վստահությունը չարաշահած զավակին: Ընդդիմադիր, բայց այս աստիճա՞ն...
Նախագահի վերընտրվելուց ի վեր այդ նույն ընդդիմությունն այս տարիների ընթացքում 10 անգամ չմտավ խորհրդարան։ Սահմանադրական դատարանի վիճարկելի, տխրահռչակ "Վստահության հանրաքվեի" որոշումից հետո (հանրահավաքներ, բոյկտներ) փողոցն էին ընտրել ասպարեզ ու ամեն կերպ խանգարեցին նախագահի բնականոն աշխատանքը։ Կարելի է ասել, որ երկաթյա կամք էր հարկավոր նման իրավիճակում երկիր ղեկավարելու համար: Նպատակս բնավ էլ նախագահին գովաբանելը չէ, քավ լիցի, այլ ընդդիմության իրական դեմքը պատռելը, որոնք անխղճաբար գրպանում էին պատգամավորի բարձր աշխատավարձը, իրենք կուշտ փորերով, սովածներին սին խոստումներ տալով՝ հանում էին հրապարակ, որ քաոսային վիճակից կաթվածահար անեն ազգային ժողովի աշխատանքները: Ես բազմիցս եմ “Ազգ”-ի ֆորումում անդրադարձել այս թեմային։ Այս մասին խոսել եմ հատկապես Արամ Զավենի Սարգսյանի կայքեջում' “Ուզում եմ պատռել լռության չադրան” վերնագրով նյութի ներքո:
Վերջապես, այդ նույն ընդդիմություն կոչվածն ի՞նչ արեց այս երկար ու ձիգ տարիների ընթացքում , ժողովրդի ո՞ր մի դարդին դարման արեց, ո՞ր մի օրենքի ընդունմանը ներկա գտնվեց։ Իսկ հիմա, խոստումներ տալով, զորբայություն անելով, բարձր բղավելով՝ փորձում է հավա՞տ ներշնչել։ Կարծում են ժողովուրդը հիշողության կորստո՞վ է տառապում՝ ժողովուրդն ընտրել էր ու փոշման մնացել։ Ինչքա՞ն կարելի էր խաբվել՝ “- մեկ +մեկ + մեկ +մեկ...”- երով , կամ “Քշել Ղարաբաղյան կլանը... “ խոսքերով։
Ցավում եմ այս կարգախոսի համար, որը վիրավորական է մեր այն նվիրյալների հիշատակի համար, ովքեր իրենց կյանքը տվեցին հանուն Արցախ աշխարհը հետ բերելու: Չեք կարծու՞մ որ այդ կարգախոսներ հնչեցնողները իրենց դիրքից ու աթոռից զատ ուրիշ սրբություն չունեն: Կասկածելի է ու անհավանական, որ նրանց մեջ սեր կա դեպի մեր ժողովուրդը, թեև հաճախ են կոկորդներով մեկ գոռում. “Ժողովուրդ ջան, դու պիտի լինես էս երկրի տերը...մենք ձեր օգնությամբ պիտի քշենք էս իշխանություններին”։ Ինչքան չարություն ու ատելություն կա այդ մարդկանց սրտի խորքում: Հանրահավաքներին ներկա մարդկանցից շատերը, չեմ կասկածում, որ ուղղակի թամաշայի համար են հավաքվում, որ հետո իրենց եզրակացությունն անեն, թե ով, ով է:
Ես ողջունում եմ մեր ժողովրդի գաղափարական զարթոնքը, որ վերջապես կարողացավ թացը չորից զատել ու կամք ցուցաբերել։”Ժառանգություն” կուսակցության մուտքը խորհրդարան մեր ժողովրդի հաղթանակի այգաբացն է՝ ազգային շահը սեփականից զատելու առաջին ողջունելի քայլը: Կանաչ ճանապարհ եմ մաղթում մեր նորընտիր պատգամավորներին, բեղմնավոր աշխատանք՝ ի բարօրություն մեր երկրի հզորացման ու զարգացման: Վստահ եմ, որ երբ տնտեսապես ուժեղ լինենք ու ինչ-որ չափով կրճատվի աղքատության չափանիշը, մեր ժողովուրդը ավելի վստահ ու անկաշառ ընտրություն կկատարի և մեր խորհրդարանն էլ կհամալրվի երիտասարդ, բանիմաց ու նվիրյալ արհեստավարժներով: Ես լավատես եմ, կգա այդ oրը:
- Հարգելի Սոնա, հետաքրքիր էր ծանոթանալ Ձեր դատողությունների հետ։ Ես շատ ուրախ եմ, որ Դուք լավատես եք եւ լավատեսությամբ ավարտեցիք Ձեր հարցը։
Աննա Ասլանյան, Շվեդիա, Ստոկհոլմ, 2007-24-05 14:54:11 , IP Code: b40a8
Ես մի քանի հարց ունեմ ուղղված Ձեզ՝ պարոն Քոչարյան։
1.Շատ երկրներում կան ազգային կուսակցություններ։ Օրինակ Թուրքիայում 131-ից ավելի կուսակցություններից “Ազգային շարժում”-ն ու “Գորշ գայլեր”-ը ազգային կուսակցություններ են։ Ազգային կուսակցություններ կան նաեւ Հոլանդիայում, Ռուսաստանում եւ այլ երկրներում։ Ինչո՞ւ Հայաստանում գոնե մեկը ազգային հավաքներ, ազգային քարոզչություն եւ սեր դեպի հայրենիք չի քարոզում։ Ի՞նչ է, մենք վատն ենք մյուս ազգերից, թե օրինակ չենք կարողանում վերցնել զարգացած երկրներից։
- Հայաստանում էլ կան ազգային կուսակցություններ՝ թե ավանդական, օրինակ Դաշնակցությունը, թե անկախությունից հետո ստեղծված, օրինակի համար մեր Ազգային ժողովրդավարական կուսակցությունը։
2.Հայաստան այցելած թե զբոսաշրջիկ, թե ուղղակի հյուր, փողոցով քայլելիս թեկուզ մի հատ հայկական դրոշ չի տեսնի, այնինչ Թուրքիայում բոլոր քաղաքների գլխավոր փողոցներում ամենուր թուրքական դրոշն է կախված։ Կամ օրինակ հարեւան Վրաստանում՝ ամեն փողոցում վրացական դրոշն է։ Ինչո՞ւ Երեւանի բոլոր կենտրոնական փողոցներում գոնե մի հատ հայկական դրոշ չի երեւում։ Էդ պատրիոտիզմ բառը խո՞րթ է մեզ համար, ի՞նչ է։
- Խնդիրը կայանում է նրանում, որ պետական դրոշի օգտագործումը կարգավորվում է օրենքով։ Կան երկրներ, որտեղ յուրաքանչյուր անհատ ազատ է այդ դրոշը գնել եւ տեղադրել, որտեղ ցանկանա, բայց կան նաեւ երկրներ, որտեղ օրենքը խիստ սահմանափակում է։ Մենք ավելի շատ գնում ենք սահմանափակման ճանապարհով. միգուցե իմաստալից է թույլ տալ ավելի ազատ օգտագործել պետական դրոշը։
3. Ինչո՞ւ Հայաստանն ի վերջո չի ընդունում Ղարաբաղի, Արցախի անկախությունը։ Ի՞նչն է պատճառը, երբ Թուրքիան Հյուսիսային Կիպրոսի անկախությունն ընդունել է արդեն 30 տարի։
- Կարծում եմ, որ դա ամենակոպիտ սխալներից էր Հայաստանի արտաքին քաղաքականության։ Լեռնային Ղարաբաղի հանրապետությունը պետք է ճանաչվեր անմիջապես հռչակումից հետո, այսինքն՝ դեռեւս 1991 թ. սեպտեմբեր ամսից, առավել եւս պետք է ճանաչվեր այն պահից, երբ որ Լեռնային Ղարաբաղը հանրաքվեից հետո ձեւավորեց իր խորհրդարանը եւ դիմեց աշխարհի բոլոր պետություններին ճանաչման համար։ Ցավոք սրտի, այն ժամանակվա իշխանությունը խուսափեց այդ քայլից, որը հնարավորություն տվեց Ադրբեջանին եւ Թուրքիային՝ օգտագործել այդ հանգամանքը եւ ներկայացնել ԼՂՀ հակամարտությունը որպես տարածքային վեճ Հայաստանի եւ Ադրբեջանի միջեւ։ Իրականում, դա ինքնորոշված Լեռնային Ղարաբաղի դեմ Ադրբեջանի ագրեսիան է, հակամարտության հիմքը։ Այնպես որ, ես համամիտ եմ, եւ ավելին, պետք է հիշեցնեմ, որ դեռեւս 1991 թ. սեպտեմբերին հանդես եմ եկել նախաձեռնությամբ, որ պիտի ճանաչվի ԼՂ հանրապետությունը։ Ցավոք սրտի, դա տեղի չունեցավ։ Հետո 1992 թ. գարնանն եմ հանդես եկել, այդ ժամանակ էլ եղան լուրջ հուզումներ, ժողովուրդը դուրս եկավ փողոց այդ պահանջով, եւ իշխանությունը նահանջեց ու զիջեց, բայց ոչ ամբողջությամբ։ Ընդունվեց այն ժամանակվա Գերագույն խորհրդի որոշումը, համաձայն որի Հայաստանի որեւէ պաշտոնյա իրավունք չունի ստորագրելու կամ համաձայնվելու որեւէ փաստաթղթի հետ, որով Ղարաբաղը համարվում է Ադրբեջանի կազմում։
4. Ի՞նչ է, պարտավորվենք մենք էլ ռուսերեն սովորել, քանի որ Երեւանում ամենուր ռուսերեն գրված պաստառներ կամ գրություններ են։ Մի՞թե անկախությունը դրա համար էր, որ սեփական լեզուն հետ մղենք եւ ռուսերենն ու անգլերենը առաջ բերենք։ Ես ուղղակի Երեւանում քայլելիս չեմ զգում, որ դա Հայաստանն է։ Կարելի է ենթադրել, թե Ռուսաստանի հարավային ինչ-որ պետությունն է Հայաստանը։ Ո՞վ եւ ե՞րբ է ուղղելու ու կարգի բերելու այս անպատասխանատվությունը։
- Այն, ինչ-որ կատարվում է Երեւանի եւ ոչ միայն Երեւանի փողոցներում, դա գործող օրենքի կոպիտ խախտում է։ Մենք ունենք օրենք պետական լեզվի՝ հայոց լեզվի մասին, մենք ունենք օրենք գովազդի մասին եւ, ըստ էության, մենք ամենուրեք տեսնում ենք, որ այդ օրենքները խախտվում են։ Դա ընդամենը նշանակում է, որ պետք է հետամուտ լինել, որ օրենքը պահպանվի։ Իսկ ինչ վերաբերում է այդ լեզուների իմացությանը՝ բացի մայրենիից, ապա դա միայն ողջունելի է։ Ցանկալի է, որ երիտասարդությունը շատ լեզուներ իմանա, բայց դա ամենեւին չի նշանակում, որ մեր մայրենին, մեր պետական լեզուն պետք է զիջի իր դիրքերը։
Գայանե, Հայաստան, 2007-24-05 14:08:48 , IP Code: 7963e
- Անկեղծ ասած, անչափ ուրախ եմ, որ ՀՀ ԱԺ-ն վերջապես ազատվեց տարիներ շարունակ նnւյն հարցերի մասին աղաղակող եվ որեւէ գործուն քայլեր չձեռնարկող գործիչներից: Դուք դրանցից մեկն էիք։ Մարդ, ով խոսում էր՝ անտեսելով մարդկանց շահերը եւ ելնելով սեփական նպատակահարմարությունից։ Հուսով եմ, սա Ձեզ, թեկուզ եւ այդ տարիքում, որոշ բաներ կսովորեցնի:
- Ցանկացած առողջ մարդ սովորում է իր ամբողջ կյանքի ընթացքում, իսկ ինչ վերաբերվում է կոնկրետ Ձեր գնահատականին, որ խորհրդարանը թեթեւացավ ինչ-որ մարդկանցից, ես կարծում եմ, որ նոր խորհրդարանի որակը ցույց կտա այս խորհրդարանի գործունեությունը։ Այնուամենայնիվ, ես չեմ կարծում, որ իր մտավորական մակարդակով այս խորհրդարանն ավելի լավն է, քան նախորդը։ Ցավոք սրտի, սկսած առաջին խորհրդարանից, 1990 թ-ից մենք ամեն մի ընտրության արդյունքում ունենում ենք իր մտավոր կարողություններով ավելի ցածր մակարդակի խորհրդարան։ Սա պիտի շատ լուրջ մտահոգի ցանկացած խելամիտ մարդու։
Հովիկ Դեմիրճյան, Բեյրութ, 2007-24-05 02:51:26 , IP Code: b96fa
- Հարգելի պարոն Քոչարյան,
Հայտնի երգիչ Ռուբեն Հախվերդյանն իր հարցազրույցներից մեկում նշեց, որ Շավարշ Քոչարյանը պետք է ընտրությունների ժամանակ միանա Հայ հեղափոխական դաշնակցությանը, որովհետեւ Դուք եւ դաշնակները համարյա նույն ճանապարհներն ունեք։ Ի՞նչ մակարդակի վրա է ձեր հարաբերությունը Դաշնակցության հետ։ Շնորհակալ եմ եւ Ձեզ հաջողություն եմ մաղթում, որովհետեւ մեր հայրենիքը ձեր նման հայրենասերների կարիքը շատ ունի։
- Մեր կուսակցության եւ Դաշնակցության մոտեցումները շատ հարցերում, ազգային հարցերում համընկնում են, բայց դա չի նշանակում, որ լիովին մեր ծրագրերը համընկնում են։ Եթե համընկնեին, ապա իմաստ չէր ունենա ունենա ստեղծել առանձին կուսակցություն։ Ես մեծ հարգանքով եմ վերաբերվում Ռուբեն Հախվերդյանին եւ կարծում եմ, որ նա չի, որ պետք է Դաշնակցության քարոզիչը լինի այս կամ այն կուսակցությանը՝ Դաշնակցությանը միանալու համար։ Այլ, ավելի ճիշտ կլինի, որ նա մնա իր բարձունքի վրա եւ անկախ իր կուսակցական եւ անկուսակցական լինելուց մնա սիրված երգիչ։
Գևորգ Պողոսյան, Հայաստան, 2007-23-05 16:54:09 , IP Code: e265e
- “Ազգ”ին տված հարցազրույցում պարոն Վազգեն Մանուկյանին հետաքրքիր կերպով անընդհատ կոչ էիք անում միավորվել Լեվոն Տեր-Պետրոսյանի հետ, ինչին նա դիպլոմատիկ կոռեկտ կերպով պատասխանեց, որ Տեր-Պետրոսյանը լռում է և այդ պատճառով հնարավոր չէ իմանալ՝ միավորվելու եզրեր կա՞ն, թե ոչ։
1. Պարոն Քոչարյան, դուք քաղաքական իրավիճակի մասին չեք լռում ու հետևաբար ոչ միայն ինձ է հետաքրքիր, թե դուք տեսնում եք որևէ ընդանուր հիմքեր, որը կարող է օգնել ձեզ միավորվել Վազգեն Մանուկյանի հետ։
- Ընդհանուր հիմքեր շատ կան միավորվելու, բայց ինքնին այն հանգամանքը, որ Լեւոն Տեր-Պետրոսյանի եւ Վազգեն Մանուկյանի միանալու կասկած կա, ուրեմն մենք չենք կարող միավորվել Վազգեն Մանուկյանի հետ։
2. Մասնավորապես ինձ շատ է հետաքրքրում Ձեր դիրքորոշումը Հայաստանը պառլամենտական պետության վերածելու ու հայերին ազգի պապայի կոմպլեքսից ազատելու վերաբերյալ։ Պարոն Մանուկյանն իմ այս հարցին պատասխանելիս, ի ուրախություն ինձ, սկզբունքայնորեն հայտարարեց, որ նա դրա համար է պայքարում։ Ուրիշ կերպ ասած, չե՞ք կարծում, որ նախագահի պաշտոնի լուծարումը ու Հայաստանում պառլամենտական պետության հաստատումը միակ գաղափարն է, որ ընդիմությանը, իսկական ընդիմությանը, միավորվելու ու ժողովրդին իր նկատմամբ կորսված հավատը վերականգնելու հնարավորություն կտա։
- Պառլամենտական կառավարման ձեւին անցնելու վերաբերյալ նշեմ, որ դա մեր կուսակցության հիմնական դրույթներից մեկն է, ավելին՝ հիշեցնեմ, որ մենք միակ կուսակցությունն ենք, որը ներկայացրել է այլընտրանքային եւ հենց պառլամենտական սահմանադրության նախագիծ։ Դեռեւս 2001 թ. ենք մենք դա ներկայացրել խորհրդարան, բայց, ցավոք սրտի, չունենալով բավարար ազդեցություն, մեզ չհաջողվեց այդ նախագիծը դնել հանրաքվեի, որպեսզի ժողովուրդը կարողանա ընտրություն կատարել կառավարման ձեւերի միջեւ։
3. Չշփոթեք խնդրում եմ ՀՀՇ-ի նորամուծության հետ ՝ “Իմպիչմենտ” մականվամբ։ Հարցը ոչ թե Ռոբերտ Քոչարյանին, Սերժ Սարգսյանին կամ որևէ գուգուլիկի աթոռից զրկելու մասին է, այլ ինքնին ԱԹՈՌԻ գաղափարը լուծարելու մասին։ Եթե չլինի աթոռը, մարդիկ կհավատան, որ ընդիմությունը հերթական աթոռի կռիվ անող չէ։
- Այո, Դուք ճիշտ եք նկատել նաեւ, որ Հայաստանում, ցավոք սրտի, քաղաքական պայքարը վեր է ածվել աթոռի համար պայքարի։ Դա վերաբերվում է նախագահական աթոռին։ 2005 թ. սահմանադրական փոփոխությունները, ցավոք սրտի, չգնացին այն ուղղությամբ, որ մենք ունենանք պառլամենտական հանրապետություն, սակայն էապես նվազեցրին նախագահի լիազորությունները եւ քայլ կատարվեց դեպի պառլամենտարիզմ։ Այդ տեսակետից հիմա խաղի կանոնները բավականաչափ փոխվել են եւ պատահական չի, որ այս ընտրություններով արդեն լուծվել է Հայաստանի իշխանության խնդիրը՝ անկախ նրանից, թե ով կլինի ապագայում նախագահ։ Իշխանությունը հիմա, ըստ էության, գտնվում է Հանրապետականի ձեռքում։ Եվ գնալով այդ միտումը, որպեսզի իշխանության կենտրոնը լինի հենց խորհրդարանը, ավելի է ամրագրվում։ Բայց ամեն դեպքում մենք գտնում ենք, որ Հայաստանի համար շատ ավելի նպատակահարմար կլիներ հենց միանգամից անցումը պառլամենտական երկրի։
Համբարձում, ԱՄՆ, Գլենդեյլ, 2007-23-05 12:29:51 , IP Code: 9ba2e
1. Պարոն Քոչարյան, եթե մեր անվանի դերասանները՝ Ներսիսյանը, Փափազյանը, Մկրտչյանը հանկարծ կենդանանան, այս ամենը տեսնեն, շատ կզարմանան եւ կասեն՝ թատերականությունը տեղափոխել եք քաղաքականություն եւ այժմյան բոլոր դերասաններ մաթեմատիկոսներ, ֆիզիկոսներ եւ քիմիկոսներ են։ Ի՞նչ կարծիքի եք։
- Ես համոզված եմ, որ շատ քաղաքական գործիչներ դերասանություն են անում, բայց կարծում եմ շատ վատ դերասաններ են եւ պետք չի համեմատել այդ տհաճ դերասանությունը այդպիսի անունների հետ, որոնք Դուք նշեցիք Ձեր հարցում։
2.Չեմ ուզում մանրամասնել, բայց կասեմ մի բան, որ արդեն Արթուր Բաղդասարյանը նշանակված է հաջորդ նախագահ։ Բեմադրություննեը պետք չեն, մեղք է մեր ազգը, մի չարչարեք։
- Արթուր Բաղդասարյանը ոչ ընդդիմությունում ապագա ունի, ոչ էլ իշխանությունում։ Դա այն քաղաքական գործիչն է, որն անընդհատ խաղալով, մեծ ամբիցիա դրսեւորելով՝ դուրս մղվեց իշխանական դաշտից եւ այժմ փորձում է հաջողության հասնել ընդդիմադիր դաշտում։
Արթուր Ղազարյան, Հայաստան, Երևան, 2007-22-05 13:51:22 , IP Code: 01c6c
- Պարոն Քոչարյան, ցավալի է և միաժամանակ ուրախալի, որ խորհրդարանն ազատվեց մոտ 17 տարի այն զբաղեցնող և արդեն մեր աչքն էլ հոգնեցնող, անվերջ խոսացող-բողոքող-կատաղած -հոգնած պատգամավորներից: Դրանք, ես չեմ վախենա ասել, Արշակ Սադոյանն է, Արտաշես Գեղամյանը, Մանուկ Գասպարյանը, անհայտությունից եկած և նորից այնտեղ հայտնված փոքրիկ Դեմիրճյանը: Ընդդիմությունը ստացավ այն, ինչին արժանի էր: Քանի դեռ ընդդիմության մեջ նրա լիդերները թույլ չեն տալիս նոր մարդկանց, թարմ գաղափարների և դեմքերի մուտքը, հավերժական ժխտողականությունը կտանի ընդիմությանը պարտության:
- Ձեր ասածում խորը իմաստ կա, բայց Ձեր ներկայացրած ճշմարտությունը միակողմանի է, որովհետեւ կան շատ պատգամավորներ, որոնք չէին էլ կարող հոգնեցնել Ձեր աչքը կամ ականջը, որովհետեւ երբեւիցե ոչ ելույթ են ունեցել, ոչ երեւացել են, չնայած բազմիցս ընտրվել են, բայց միայն կոճակ են սեղմել։ Ցավոք սրտի, այդպիսի պատգամավորների թիվը ոչ միայն չնվազեց, այլեւ ավելացավ։ Ապագան, այնուամենայնիվ, կայանում է նրանում, որ պատգամավորը, այո, լինի ակտիվ, հենց աչքի առջեւ, հենց մարդկանց ականջի վրա լինի եւ միաժամանակ իր այդ ասածը լինի շատ հիմնավոր եւ ազդեցիկ։
- Դեմիրճանը, խանդելով, որ Եվրոպայում ԱԺ խումբը դուք եք ներկայացնելու, ինքը Ձեր տեղը գնաց այնտեղ: Ի՞նչ է, գիտեք մենք չե՞նք տեսնում, չե՞նք նկատում դա: Ամոթ այդ լալկանին, որ Ձեր տեղը գնաց այնտեղ՝ միայն լռելու համար:
- Քաղաքականությունը սեր չի, որտեղ պետք է խանդել եւ նա, ով այդպես է մոտենում քաղաքականությանը, միշտ պարտվում է։
- Ընտրություններից առաջ ես անկեղծ պատրաստվում էի ձայնս տալ Ձեր կուսակցությանը: Սակայն տեսնելով Ձեր կողքին այդ երկդեմ Հրանուշ Խառատյանին, որին ես հիշում եմ դեռ ՀՀՇ-ի կողքին, կտրուկ միտքս փոխեցի և հրաժարվեցի Ձեզ ձայն տալուց: Ընտրեցի “Ժառանգությանը”՝ նոր ուժ, թարմ իմիջ, փայլուն մարդ, այլ ոչ թե հոգնած մեկը:
- Հրանուշ Խառատյանը երբեք ՀՀՇ կուսակցության անդամ չի եղել, ինչպես նաեւ ես։ Նա եղել է շարժման ակտիվ անդամ, եւ ես պետք է հիշեցնեմ, որ շարժումը դա մենք բոլորս էինք, այլ ոչ թե այն քաղաքական ուժը, որը փորձեց իրեն վերագրել ամբողջ շարժումը եւ տապալեց ամբողջ շարժման գաղափարը։ Այդ տեսակետից իմ գնահատականը միանշանակ է՝ Հրանուշ Խառատյանը շարժման այն պայծառ դեմքերից է, որը շարժման ժամանակ առաջ քաշված գաղափարների համար տվել է իր ամբողջ կյանքը։ Իսկ այդ գաղափարները, հիշեցնեմ, շատ պարզ էին ու հստակ՝ դրանք ազգային միասնությունը, արդարությունը եւ վերջապես Ղարաբաղն էին։
- “Ազատություն” ռադիոկայանով դուք Փաշինյան Նիկոլի հետ բանավիճում էիք, որ “Իմպիչմենթը” ընդդիմություն չէ, նրա հետևում նույն ՀՀՇ-ի դեմքերն են՝ Բաբիկ Արարքցյան, Սամսոն Ղազարյան, Բագրատ Ասատրյան, Երջանիկ Աբգարյան: Սրանցից էլ ենք հոգնել: Հերիք է այդ հները նոր դիմակներով ամեն անգամ փորձեն գալ իշխանության: Բայց դուք ինչպե՞ս եք տեսնում ընդդիմության սերնդափոխությունը: Մենք Ձեզանից հոգնել ենք, դրա համար ձայն այլևս չենք տա այդ նոր հին-նորերին: Դուք Ձեզանից չե՞ք հոգնել, էդ Սադոյանի տխուր դեմքից չե՞ք հոգնել, Դեմիրճյանի անմիտ շարժումներից չե՞ք հոգնել, էդ հեթանոսական գառ մորթելուց չե՞ք հոգնել?։
- Քաղաքականությունը տեսնելով չէ, այլ անելով է ամեն ինչ արվում։ Իսկ մեր կուսակցությունում 16 տոկոսը մինչեւ 30 տարեկան երիատասարդներ են, այն էլ շատ փայլուն, մասնագետ երիտասարդներ։ Այդ տեսակետից ես մեկ հարցում համամիտ եմ, որ Հայաստանում շատ կարծրացած է քաղաքական դաշտը՝ թե դիմադիր, թե ընդդիմադիր, փակ է դարձել, իսկ մենք գնում ենք այլ ճանապարհով։ Մեր կուսակցությունը բաց է եւ մասնագետների համար, եւ երիտասարդների համար։
- Եթե նախագահական ընտրությունների ժամանակ ընդդիմությունը նորից առաջ բերի մի ախմախ դեմք, ինչպես անցյալ անգամ էր, ես նորից կքվեարկեմ իշխանության օգտին: Սա ընդդիմության պարոդիա էր ուղղակի: Պետք չէ միավորվեք, պարզապես պետք է օրենք ընդունել ու ցրել Ձեր այդ կեղծ կուսակցությունները, որից հետո մենք էլ 23 տողանոց ցուցակից կպրծնենք, Դուք էլ կաշխատեք մի հատ պիտանի բան անել։
- Իհարկե ցանկալի է, որ ընդդիմությունը միավորվի եւ ցանկալի է, որ այն դեմքը, որի շուրջը նա միավորվի, Ձեր ասածով, ախմախ չլինի։ Ինչ վերաբերվում է կուսակցությունները ցրելուն, ապա պետք է հասկանանք՝ կամ երկիրը ժողովրդավարական է, կամ էլ հակաժողովրդավարական է, որի դեպքում ինչ-որ մեկը որոշում է որ կուսացություններին ցրել, իսկ որոնց թույլ տալ, որ գան իշխանության։ Ժողովրդավարության իմաստն ու էթությունը կայանում է նրանում, որ ոչ թե որեւէ մեկն իրավունք է ստանում ցրելու կուսակցությունները, այլ ժողովուրդն արդար ընտրություններով որոշում է որ կուսակցությունները իրավունք ունեն շարունակել աշխատանքը։ Եվ մինչեւ մենք այդ տարրական չշմարտությունը չհասկանանք եւ չիրականացնենք դա կյանքում, այսինքն՝ քանի դեռ ժողովուրդը չկարողանա արդար ընտրությունների միջոցով ընտրել այս կամ այն կուսակցության, Հայաստանն առաջընթաց չի ունենա։
Աննա Գրիգորյան, Երեւան, 2007-21-05 19:42:15 , IP Code: d7572
- Հարգելի պարոն Քոչարյան, ուզում եմ իմանալ Ձեր կարծիքը հետեւյալ հարցի շուրջ. ինչպե՞ս եք վերաբերվում այն հնարավորությանը, որ մենք՝ հայերս, անվերջ պնդելու փոխարեն, որ Թուրքիան եւ ողջ աշխարհը պետք է ընդունեն 1915 թ. Եղեռնի փաստը, պաշտոնապես հայտարարենք, որ այսուհետ ներում ենք թուրքերի կողմից արված ոճրագործությունը՝ որպես քրիստոնեական գաղափարախոսությունը կրող ժողովուրդ, երբեք էլ չենք խոչընդոտի Թուրքիայի՝ Եվրոմիության մեջ հայտնվելուն։ Չե՞ք կարծում արդյոք, որ Հայաստանի նման քաղաքավարությունը ավելի մեծ արձագանք կստանա աշխարհում։ Դա նաեւ ընդմիշտ կփոխեր մեր (ինձ համար որպես հայ վիրավորական) կերպարը համաշխարհային հանրության աչքերում։ Այսուհետ հայերս կհամարվեինք ոչ թե կոտորված ժողովուրդ, այլ իսկապես քրիստոնյա եւ իսկապես մեծահոգի ժողովուրդ։ Չե՞ք կարծում, որ ազգի մեծությունը որոշվում է նման արաքներով, իսկ այն, որ Եղեռնը տեղի է ունեցել, մենք միշտ կհիշենք, դա այլ հարց է։
- Ներում են նրան, ով որ զղջում է իր արածի համար։ Քանի դեռ Թուրքիան չի զղջում իր արածը, խոսել ներելու մասին, իմ կարծիքով, ուղղակի անիմաստ է
Արմեն, Երեւան, 2007-21-05 17:29:23 , IP Code: 10f3c
- Հարգելի պարոն Քոչարյան, անձամբ Դուք ի՞նչ կարող եք անել ընդդիմության միավորման համար։
- Մենք ժամանակին բավական լուրջ ներդրում ենք ունեցել 2003 թ.ընդդիմության միավորման գործում։ Եվ հիմա էլ կարծում ենք, որ միավորման հիմքը դա ոչ թե անձերի մեջ պայմանավորվածությունն է, դա ոչ մի հեռանկար չունի, այլ միավորման հիմքը կարող է լինել ծրագիր, գաղափար, կոնկրետ մոտեցում։ Մենք այդպիսի ծրագրեր բավական ունենք, որն առաջարկել էինք ընդդիմությանը մինչեւ ընտրությունները։ Օրինակ սահմանադրության այլընտանքային նախագիծ, որին, ցավոք սրտի, ընդդիմությունը չմիացավ, ընտրական օրենսգրքի այլընտրանքային ծրագիր։ Եվ եթե նրանք միանային այս կոնկրետ ծրագրերին, ապա մենք ընտրություններից առաջ կունենայինք միավորված ընդդիմություն եւ պատկերը կլիներ բոլորովին այլ այս ընտրությունների արդյունքում։ Կարծում եմ նրանք, ովքեր առաջնորդվում էին ոչ թե ծրագրերով, գաղափարներով, այլ միայն իրենց անձն առաջ մղելով, պետք է դասեր քաղեն այս ընտրություններից եւ եթե արդեն պատրաստ լինեն բանակցելու կոնկրետ մեխանիզմների, ծրագրերի, գաղափարների շուրջը, ապա մենք պատրաստ ենք նաեւ համագործակցել այդպիսի մոտեցումները ընդդիմությանը ներկայացնելու համար։
Աշոտ, Հայաստան, Երեւան, 2007-21-05 17:00:13 , IP Code: 7cfa9
- Հարգելի պարոն Քոչարյան,
Ի՞նչ եք կարծում, այսպիսի խորհրդարան (որտեղ անգրագետների թիվը շատ է) այլեւս չունենալու համար առաջին հերթին ավելի լավ չէ՞ աշխատել ժողովրդի կրթության մակարդակի բարձրացման վրա, քան անիմաստ հանրահավաքներ կազմակերպել։ Ես շատ գնահատում եմ Ձեր ինտելեկտուալ կարողությունները եւ կցանկանայի խորհրդարանում տեսնել ձեր որակի մարդկանց՝ անկախ նրա ընդդիմություն կամ դիմություն լինելու հանգամանքից։
- Ես չեմ կարծում, որ մեր հասարակությունն այնքան անկիրթ է, որ ընտրվածները դա սերուցքն է կրթվածության տեսանկյունից։ Ցավոք սրտի, տեղի է ունենում նույնիսկ հակառակը՝ ավելի մեծ հնարավորություն ունեն ընտրվելու անկիրթները, եւ ոչ թե կրթվածները։ Իհարկե, հասարակության հետ պետք է աշխատել, իհարկե, կրթված հասարակությունը կարեւորագույն խնդիրներից մեկն է, բայց մենք պետք է շատ լավ հասկանանք, որ այն հանգամանքը, որ հետզհետե մեզ մոտ կրթական աստիճանն անկում է ապրում, պետական կառույցներ են թափանցում ավելի մեծ թվով անկիրթ մարդիկ, խոսում է այն բանի մասին, որ մեր քաղաքական համակարգն առողջ չէ։
Շարքային քաղաքացի, Երեւան, 2007-21-05 14:44:40 , IP Code: f653b
- Եթե դուք ձեր թեկնածությունը կուսակցության հետ միասին դրած չլինեիք, ո՞ւմ կտայիք Ձեր ձայնը Ազգային ժողովի ընտրություններում։- Գիտեք, կան հարցեր, որտեղ եթե-ներ գոյություն չունեն։ Ես ինձ երբեք թույլ չեմ տա Ձեզ հարց տալ. “Եթե Դուք Ձեր կնոջն ընտրած չլինեիք, ապա ում կընտրեիք”։
Մասնավոր մտածող, Երեւան, 2007-21-05 09:59:29 , IP Code: 913ef
- Դուք դատողություններ եք անում ամեն ինչի մասին անխտիր եւ տպավորություն է ստեղծվում, որ դուք գիտեք բոլոր հարցերի պատասխանները՝ սովորեցնում եք, խրատում, դաս տալիս անընդհատ։
- 1. Կա՞ մի բան, որի պատասխանը Դուք չգիտեք։ Տվեք այդ հարցը ու մի պատասխանեք, եթե կարելի է։
- Իհարկե կա, այ օրինակ Ձեր տված հարցը։
2. Դուք գիրք կարդո՞ւմ եք եւ եթե գաղտնիք չէ, ասեք դրանց մասին։
- Ես այն մարդկանցից չեմ, որ մի հատ գիրք են կարդացել ու պիտի դրա մասին ասեմ։ Կարծում եմ, որ ցանկացած մարդ ամբողջ կյանքի ընթացքում պետք է գրքեր կարդա եւ թերի է այն մարդը, որ անընդհատ գիրք չի կարդում։ Իսկ ի՞նչ է նշանակում ասել դրանց մասին, ես դա չեմ հասկանում։ Դա նույն բանն է, որ ասեն սիրում ես երաժշտություն ու ասես երաժշտության մասին։ Մարդը այն, ինչ որ ստացել է գրքերից, արտահայտում է իր ամբողջ կյանքում, այլ ոչ թե ասում է այդ մասին։
Դավիթ, Ֆրանսիա, 2007-20-05 18:01:44 , IP Code: ee8d1
- Պարոն Քոչարյան,
Չե՞ք կարծում, որ ներկայիս ընդդիմությունը սպառել է իրեն, քանի որ նա ի զորու չէ ներկայացնել երկրի զարգացման համար այլընտրանքային լուրջ ծրագիր։ Ասել, թե իշխանությունները վատն են, դա բավարար չէ նրանց փոխարինելու ու ժողովրդի վստահության քվեն ստանալու համար։ Շնորհակալություն։
- Ընդհանուր առմամբ համամիտ եմ Ձեզ հետ, բայց պետք է արձանագրել, որ ցավոք սրտի, իրեն սպառել է ամբողջ քաղականան դաշտը։ Դա վերաբերում է նաեւ իշխող կուսակցություններին եւ դա հետեւանք է այն հանգամանքի, որ Հայաստանը գնաց ոչ թե ժողովրդավարության զարգացման ուղով, այլ անձնիշխանական համակարգ հաստատվեց։ Արդյունքում բոլոր կուսակցությունների մակարդակն էապես անկում է ապրել։ Իհարկե, այդ տեսակետից այլընտրանքը այդ գործընթացին եւ իշխանությունններին պետք է լիներ ընդդիմությունը։ Ցավոք սրտի, ընդդիմությանը չհաջողվեց, այո, ես համամիտ եմ, հանդես գալու որպես իրական այլընտրանք։
Կարապետյան, Հայաստան, Երեւան, 2007-20-05 16:46:05 , IP Code: e1d6d
- Հարգելի պարոն Քոչարյան,
Ենթադրենք, որ ընտրություններում իսկապես տեղի են ունեցել զանգվածային խախտումներ, որոնք էապես ազդել են արդյունքների վրա։ Ենթադրենք, որ ընդդիմությունը չունի հնարավորություն իրավաբանորեն գրագետ ապացուցել այդ խախտումների առկայությունը։ Այդ պարագայում ավելի ճիշտ չի՞ լինի, եթե ընդդիմությունը ոչ միայն ընդունի պարտությունը, այլեւ շնորհավորի հաղթողներին։ Միգուցե դա ավելի կարեւոր է՝ կա չհիմնավորված եւ սեփական վարկանիշի արժեզրկումը, ինչպես նաեւ Հայաստանի վարկանիշի արժեզրկումը։ Շնորհակալություն, հարգանքներով։
- Եթե ենթադրում ենք, որ եղել են կեղծիքներ, ապա չի կարելի կեղծարարին շնորհավորել՝ նույնիսկ այն պարագայում, եթե ինքը դա վարպետորեն է արել։ Մյուս կողմից, բնական է, ընդդիմությունը պետք է ոչ թե եթե-ներով առաջնորդվի, այլ պետք է բավականաչափ կազմակերպված գործեր, որպեսզի կարողանար բացահայտել այդ բոլոր կեղծիքները եւ որպեսզի ոչ մեկս չխոսեինք եթե-ներով։ Իսկ բացահայտման չափանիշը նա կլիներ, որ այնքան համոզիչ փաստեր կուտակեր, որը հնարավորություն կտար ոչ միայն միջազգային դիտորդներին այլ տեսակետ հայտնելու, այլեւ դիմելու Սահմանադրական դատարան եւ հասնելու արդյունքի։ Եթե նույնիսկ Սահմանադրական դատարանը մերժեր այդ հայցը, եթե հիմնավոր լինեին ներկայացված փաստարկները, դա բավարար էր հասարակական կարծիք ձեւավորելու համար։ Օրինակ, այդպես եղավ 1996 թ.։
Կորպորատիվ “Դեմոկրատ”, Երեւան, 2007-20-05 14:58:37 , IP Code: b06b5
- Հարգելի Քոչարյան.
1. Ինչպե՞ս եք Դուք գնահատում, դեմոկրատները եւ իրենց հենարան համապատասխան սոցիալական խմբերը Հայաստանում փոքրամասնությո՞ւն են, թե մեծամասնություն։
- Ինձ համար մի քիչ անհասկանալի է հարցադրումը։ Տպավորությունն այնպիսին է, որ ժողովուրդը կամ սոցիալական խմբերը բաժանվում են դեմոկրատ եւ հակադեմոկրատ սկզբունքի։ Այդպիսի բան որւեւ է երկրում գոյություն չունի։ Ցանկացած սոցիալական խմբի հարցերի լուծումը ժամանակակից աշխարհում պայմանավորված է հենց դեմոկրատիայով։ Իհարկե, կան երկրներ, որոնք կարող են այլ կերպ այդ խնդիրները լուծել՝ ասենք նավթի հաշվին, ծովի հաշվին։ Քանի որ Հայաստանում չկան այլ հնարավորություններ արդյունավետ լուծելու բազմաթիվ խնդիրներ, ապա դեմոկրատիան այն միջոցն է, որով պետք է լուծվեն բազմաթիվ խնդիրներ։
2. Ձեզ չի՞ թվում, որ մոտակա ժամանակաշրջանում Հայաստանում դեմոկրատների իշխանության գալու միակ ճանապարհը “գունավոր” հեղափոխությունն է։
- Նախ գունավոր հեղափոխությունը դեռ երաշխիք չի, որ իշխանության են գալու հենց դեմոկրատները, որովհետեւ հեղափոխոությամբ կարող են գալ եւ հակադեմոկրատները։ Իսկ իշխանության գալու համար անհրաժեշտ է ընդամենը մեկ նախապայման՝ անհրաժեշտ, բայց ոչ բավարար. ընտրություններով ստանալ իրականում ձայների մեծամասնությունը։ Առանց դրա չի լինում ոչ նորմալ, առանց ցնցումների իշխանափոխություն, ոչ էլ գունավոր հեղափոխություն։
3. Եթե այո, ապա կա՞ն արդյոք Հայաստանում համապատասխան ուժեր, որոնց վրա կարող են հենվել արտաքին ուժերը “գունավոր” հեղափոխության իրականացման համար։ Շնորհակալություն։
- Գիտեք ի՞նչ, Ձեր հարցի այդ մասում մոտավորապես հետեւյալ երանգն է՝ կա՞ն արդյոք արեւմուտքի գործակալներ։ Ես կարող եմ այդպես ընկալել հարցը, որովհետեւ իմ նախորդ պատասխանը միանշանակ խոսում էր նախապայմանի մասին, որպեսզի երկրում լինի իշխանափոխություն՝ լինի դա գունավոր, թավշյա հեղափոխությամբ, թե առանց ցնցումների։ Պետք է քաղաքական ուժերի միավորումըւնենա ձայների մեծամասնություն. փաստացի ունենա՝ անկախ նրանից, թե ինչ է արձանագրվում ընտրությունների ժամանակ։ Եթե դա չկա, ապա ցանկացած հեղափոխություն, որն ինքնուրույն կամ դրսի օգնությամբ իրականացնում է հեղափոխություն, եթե չի վայելում մեծամասնության քվեն, ապա այդպիսի հեղափոխությունը հեռանկար չունի։
Արեւիկ, սոցիոլոգ-ուսանող, Երեւան, 2007-20-05 14:19:29 , IP Code: d6d31
- Հարգելի պարոն Քոչարյան,
Չնայած իմ քվեն տվել եմ հանուն կրթված հասարակության, բայց մի բան ինջ համար անհասկանալի է։ Այն, որ այս կուսակցությունը, որդեգրելով արեւմտյան ուղղություն, ինչպե՞ս է ռազմական անվտանգությունը լուծում ռուսական զենքով։ Կա՞ն արդյոք արդյունավետ մեխանիզմներ։ Շնորհակալություն։
- Որպեսզի մենք կարողանանք արեւմտյան զենք գնենք, անհրաժեշտ են այնպիսի գումարներ, որոնք մեր բյուջեն մոտակա ժամանակում չի էլ կարող ապահովել։ Այդ իսկ պատճառով այն հանգամանքը, որ մոտակա տարիների ընթացքում հայկական բանակը շարունակելու է հիմնականում զինվել ռուսական զենքով, պայմանավորված է միայն ու միայն մեր ֆինանսական հնարավորություններով։ Այլ պարագա է, որ երբ մեր տնտեսությանն այնքան հզորանա, որ մենք կունենանք բյուջեում այնքան մուտքեր, որ կկարողանանք գնել ժամանակակից, ՆԱՏՕ-ի մակարդակի արեւմտյան զենք, ի վերջո դրան կարելի է հասնել։ Մյուս կողմից ՆԱՏՕ-ի հետ համագործակցությունը չափազանց կարեւոր է արդիականացնելու համար մեր բանակը, որի տեխնիկան ռուսական է, բայց հարաբերությունները բանակում պետք է լինեն ՆԱՏՕ-ի հարաբերություններ։ Այսինքն՝ ժամանակակից կապի միջոցներ, արագ արձագանք եւ հարաբերություններ ստերադաս-վերադաս, այլ ոչ թե նախկին խորհրդային բանակի հարաբերությունները, որոնք այսօր միայն ու միայն թուլացնում են բանակը։ Այսինքն, որոնցով չի կարելի մրցակցել ժամանակակից բանակների հետ։
Յուրիկ, Երևան, 2007-20-05 00:43:18 , IP Code: 3b844
- Ինձ թվում է, որ ավելի լավ է զբաղվեիք կիբեռնետիկայով հարգելի Շավարշ...
- Ինձ թվում է, որ ամեն մեկը ինքը պետք է որոշի, թե ինչով ինքը պետք է զբաղվի։ Օրինակի համար, ինձ չի թվում, որ Դուք իրավունք չունեք ինձ խելք սովորեցնելու, դա Ձեր իրավունքն է, իսկ իմ իրավունքն էլ ընդունել կամ չընդունելն է։
- Ասեք խնդրեմ, որքա՞ն է Ձեր գլխավոր գրասենյակի վարձաչափը Կորյունի փողոցի վրա։
- Ինչ վերաբերում է մեր գրասենյակի վարձին, ապա բավականաչափ բարձր է։ Ցավոք, մենք միայն նախորդ տարվա սեպտեմբերից կարողացանք վարձել գրասենյակ, գումարները մենք կուտակում էինք տարիների ընթացքում՝ կապված ընտրությունների հետ եւ հիմա, այո, ստիպված ենք լինելու այս թանկ գրասենյակից հրաժարվել։
Արեւիկ, Երեւան, 2007-20-05 00:03:54 , IP Code: ef7ce
- Հարգարժան պարոն Քոչարյան,
Ի՞նչ ռազմավարություն եք մտածում օգտագործել՝ կապված միասնական ընդդիմություն ունենալու հետ՝ գոնե նախագահական ընտրությանն այդպես հանդես գալու եւ թերեւս դրանով հասարակությանն ակտիվացնելու, ապատիկ վիճակից դուրս բերելու համար։ Շնորհակալություն։
- Հաշվի առնելով էն տխուր իրողությունը, որ այսօր, ամենուր մի նոր ընդդիմադիր քաղաքական գործիչ հայտարարարում է իր հավակնությունը նախագահի թեկնածության վերաբերյալ, մեր առաջին ներդրումը լինելու է նրանում, որ մենք մեր թեկնածությունը չենք առաջադրի։ Երկրորդը արդեն, մենք կփորձենք այնուամենայնիվ բանակցել ընդդիմադիր դաշտի հետ, որպեսզի այն ոչ թե բազմադեմ հանդես գա, այլ հանդես գա հնարավորինս մեկ դեմքով։
Հայկ, Երևան, Հայաստան, 2007-19-05 15:51:17 , IP Code: 88449
- Հարգելի պարոն Քոչարյան,
Ես նմանատիպ հարց տվել եմ Արամ Սարգսյանին դեռևս ընտրություններից առաջ եւ այժմ կցանկանայի լսել Ձեր կարծիքը։ Չե՞ք կարծում, որ անցել է միայնակ քաղաքական գործիչների ժամանակը և այժմ վարչակարգի հզոր մեքենային դիմադրելու միակ տարբերակը ընդդիմադիր դաշտի գործիչների անվերապահ միավորումն է՝ մի կողմ թողնելով Ձեր կուսակցությունների գաղափարախոսական տարբերությունները և միացյալ ընդիմության առաջնորդ հռչակվելու յուրաքանչյուրիդ բյուրեղյա երազանքը։ Չե՞ք կարծում որ առաջիկա 4 տարիները լիովին բավարար են դրա համար։
Հարգանքներով՝ Հայկ։
- Նախ Դուք չգիտեք, թե որն է իմ բյուրեղյա երազանքը եւ պետք չէ ինձ վերագրել այնպիսի երազանքներ, որոնք ես չունեմ։ Իսկ իմ կարծիքով, մարած քաղաքական գործիչներին իրար միավորելով կայծ չի առաջանա։ Այդ տեսակետից միավորումը պետք է լինի այնուամենայնիվ հենց ծրագրի, գաղափարի շուրջ, այլ ոչ թե այդ ամենը թողնելով։ Եթե մի կողմից լինում է ամեն ինչ, ապա տակը մնում է միայն մի գաղափար՝ միավորում հանուն իշխանափոխության, ընդդեմ գործող իշխանության։ Իսկ միայն ընդդեմը եւ միայն աթոռին ձգտելու մարտավարության քաղաքականությունն իրեն վաղուց սպառել է։ Պետք է լինի միավորման գաղափարը, իսկ իշխանության հասնելը պետք է լինի միջոց այդ գաղափարը, այդ ծրագրերն իրականացնելու համար։
Վարդուհի, Հայաստան, Երեւան 2007-19-05 12:32:23 , IP Code: 85d8d
- Հարգելի պրն Քոչարյան,
Ես քվեարկել եմ ԱԺԿ կուսակցության օգտին, քանի որ իմ համար շատ կարեւոր է ինտելեկտուալ պատգամավորի կերպարը, ինչպիսին Դուք եք ու Հրանուշ Խառատյանը: Ձեր չհայտնվելը խորհրդարանում կապված է իհարկե առաջին հերթին բռնի անցկացված ընտրությունների, նաեւ հասարակությունում բարոյական արժեքների խեղաթյուրման հետ: Ձեր հաղթանակը կլինի, երբ փորձեք հասարակության շրջանում ստեղծել ոչ թե ուժեղ, այլ ինտելեկտուալ պատգամավորի առավելության կարծրատիպը՝ (ստերեոտիպը): Հաջողություն Ձեզ:
- Շնորհակալություն հայտնած տեսակետի համար։ Ես կարծում եմ, որ կուսակցությունը ուժեղ է ոչ թե մեկ-երկու անձով, այլ ուժեղ է ընդհանուր առմամբ իր կազմով։ Այդ տեսակետից մեր կուսակցությունը վաղուց բաց է բոլոր ինտելեկտուալ անձերի, մասնագետների եւ երիտասարդների համար, եւ մենք շարունակելու ենք այդ նույն ուղղությամբ հզորացնել մեր կուսակցությունը։
Արմեն, Գերմանիա, 2007-19-05 04:32:43 , IP Code: aff29
- Ինչպիսի՞ն է եղել Սահմանդրական փոփոխությունների հանրաքվեն: Չէ՞ որ ինչքան էլ այն առաջադեմ լինի, պարտադրվեց ժողովրդին, իսկ Դուք, որքան ինձ հայտնի է, դրա մասին չեք բարձրաձայնում, քանի որ ներքուստ կողմ էիք նախագծին: Ըստ ինձ, դա ՀՀ պատմության մեջ ամենալկտի և բացահայտ ընտրական կեղծարարությունն էր, որի մասին դուք՝ քաղաքական քործիչներդ, այդքան արագ լռության մատնվեցիք: Մի՞թե չեք գիտակցում, որ այդ ամենն ուղիղ համեմատական պետք է լիներ հետագա բոլոր քաղաքական զարգացումների համար` առավել ևս դա արտացոլվեց վերջին ընտրություններում:
Շնորհակալություն- Ցավոք սրտի, սիրելի Արմեն Դուք անտեղյակ եք, չեք հետեւել ոչ մեր հրապարակային խոսքին, ոչ էլ մեր հայտարարությանը, որը մենք արեցինք 2005 թ. դեկտեմբեր ամսին։ Կարող եք այցելել մեր ինտերնետային կայք՝ www.ajk.am, որտեղ շատ հստակ տրված է գնահատականը եւ կեղծված հանրաքվեի, եւ սահմանադրության բովանդակության եւ այն սխալների վերաբերյալ, որոնք գործեց ընդդիմությունը՝ կապված այդ հանրաքվեի հետ։
Մաժիս,պոլադ, 2007-19-05 01:24:56 , IP Code: 6f454
- Պարոն Քոչարյան, ցավոք չընտրվեցիք պատգամավոր։ Ձեր նման գաղափարի կարիք ունի մեր ծախված երկիրը։
- Ես չեմ կարծում, որ մեր երկիրը ծախված է։ Ծախված լինում են առանձին քաղաքական գործիչները, կարող են նույնիսկ լինել քաղաքական ուժերը, բայց երկիրը՝ երբեք
Շահնուր Մինասյան, Բելգիա, Անտվերպեն 2007-18-05 22:19:50 , IP Code: 9784d
- Չգիտեմ, հարցս է սա, թե ուղղակի փաստի արձանագրում։ Ուղղակի հերթական անգամ անձնական ամբիցիաների պատճառով, թե ով պետք է լինի ընդդիմության միասնական առաջնորդը, բոլորդ էլ զրկվեցիք պատգամավորական մանդատից, քանի որ անջատ-անջատ հանդես եկաք ընտրություններում։ Այսօր պետք է արձանագրել, որ Հայաստանում ընդդիմություն չկա եւ հերթական անգամ սին ու դատարկ խոստումներով պետք չէ ժողովրդին հուսախաբ անել։
- Իհարկե, ցանկալի էր, որ ընդդիմությունը լիներ առավելագույնս միավորված, բայց խնդիրը միայն դրանում չի կայանում։ Վերջիվերջո պետք է արձանագրել նաեւ այն փաստը, որ իշխանությունն էլ անջատ-անջատ գնաց ընտրությունների, բայց այնուամենայնիվ իշխանական մեքենան նպաստեց նրան, որպեսզի տեղի ունենան նաեւ ընտրակեղծիքներ։ Իսկ ընդդիմությունն էլ չկարողացավ միավորվել թեկուզ այն հարցի շուրջ, որպեսզի բացահայտի եւ վերահսկի այդ ընտրակեղծիքները։
Դվին, Թեհրան, 2007-18-05 16:58:09 , IP Code: feed7
- Հարգելի պրն. Քոչարյան, երկու հարց ունեմ՝
1.Ինչպե՞ս եք գնահատում ՀՀ-ի քաղաքական դաշտում աշխատող կուսակցությունների կառույցը եւ գործունեությունը :
- Ոչ բավարար եւ դա ունի իր օբյեկտիվ պատճառները։ Երկրում հաստատվեց անձնիշխանական համակարգ եւ անձնիշխանական համակարգի դեպքում կուսակցությունների դերը դառնում է չափազանց երկրորդական, երրորդական։ Իշխող կուսակցություններն ընդամենը սպասարկում են գործադիր իշխանությունը կամ երկրի ղեկավարին՝ սպասարկող դեր են կատարում, ինչը տեսնում ենք խորհրդարանում, որտեղ իշխող կուսակցության ներկայացուցիչները ընդամենը կատարում են դակիչի դեր այս կամ այն օրինագիծը, որոշումը խորհրդարանում անցկացնելու համար։ Իսկ ընդդիմադիր կուսակցություններն անընդհատ գտնվում են մի վիճակում, որտեղ չկարողանալով լրջորեն ազդել քաղաքականության, օրենսդրական նախաձեռնությունների վրա, հիմնականում զբաղվում են քննադատությամբ։ Այժմ այդ իրավիճակը միտում ունի փոխվելու, որովհետեւ արդեն փոփոխված սահմանադրությամբ հնարավորություն է ստեղծվել, որպեսզի իշխանության կենտրոնը անձից տեղափոխվի դեպի քաղաքական մարմին՝ խորհրդարան։ Եվ դա հնարավորություն է տալիս, որ քայլ առ քայլ տեղի ունենա քաղաքական դաշտի առողջացում
2. Ինչպե՞ս եք գնահատում մեր ընտրող հասարակության ունակությունը՝ քաղաքական հարցերի մեջ կողմնորոշվելու առումով:
- Ես կարծում եմ, որ այդ հանգամանքն ածանցյալ է նախորդ հարցի, այսինքն՝ ինչպիսին է քաղաքական դաշտը։ Չկար այդ հստակությունը, այդ անորոշությունը վարվող քաղաքականության վրա ազդելու հնարավորության եւ գրեթե բացակայությունը, բնական է ապակողմնորոշում է նաեւ ընտրողին։ Եվ պատահական չի, որ մեզանում ընտրողների առավելագույն ակտիվացումը եւ քաղաքացիական դիրքորոշումը միշտ արտահայտվել է նախագահական ընտրություններում։ Որովհետեւ ժողովուրդը շատ լավ հասկացել է, որ իշխանության խնդիրը լուծվում է նախագահական ընտրություններով։ Այ սա չհասցրեց հասարակությունը եւ նույնիսկ որոշ ընդդիմադիր քաղաքական ուժեր՝ մարսել ու հասկանալ մինչեւ վերջ, որ սահմանադրական փոփոխություններով նախագահական ընտրություններն արդեն որոշվում են խորհրդարանական ընտրություններով։ Հույս ունեմ, որ ապագայում արդեն այդ ամենը բավականաչափ կհստականա եւ արդեն ժողովրդի կողմնորոշումն էլ թացը չորից զատելու, շատ հստակ կարտահայտվի։
Նարեկ, Երեւան, 2007-18-05 14:01:55 , IP Code: f2cbc
- Մոռացա Վազգեն Մանուկյանին նշել՝ ինքն էլ է՞ մտադիր թեկնածու լինել։
- Սա արդեն իրեն հարցրեք։
Նարեկ, Երեւան, 2007-18-05 14:00:29 , IP Code: f2cbc
- Պարոն Քոչարյան, երեք հարց ունեմ.
1. Անցած ընտրություններից ընդդիմությունը մի դաս պետք է որ քաղած լինի։ Դա այն է, որ անհրաժեշտ է միասնական լինել։ (Չնայած սա կարող էր կանխագուշակել ցանկացած տրամաբանություն ունեցող անձ)։ Երբ հիմա խոսում ենք նախագահական ընտրությունների մասին, արդեն կան 2 թեկնածուներ՝ Արամ Կարապետյան եւ Արթուր Բաղդասարյան. Արշակ Սադոյանն էլ կարծես ուզում է առաջադրվել։ Նշանակո՞ւմ է սա, որ ընդդիմությունը այդ կոպիտ եւ աններելի սխալը նորից է թույլ տալիս։
- Ցավոք սրտի, այսօրվա միտումն այնպիսին է, որ այո, որովհետեւ արդեն ավելացել է այն քաղաքական գործիչների շարքը, որոնք եւ ընդդիմադիր են, եւ հավակնում են լինել նախագահի թեկնածու։ Դա խոսում է այն մասին, որ եւ այս, եւ նախորդ խորհրդարանական ընտրություններից շատերը դաս չեն քաղել։
2. Ի՞նչ եք անում Դուք, որպեսզի լինի մեկ թեկնածու ընդդիմության կողմից, եթե իհարկե այդ ուղղությամբ որեւէ բան անում եք։
- Հաշվի առնելով ընդդիմադիր դաշտի թեկնածուների առատությունը՝ մեր առաջին քայլը նա է, որ մենք չենք առաջադրելու մեր կողմից թեկնածու։ Իսկ ինչ վերաբերում է նրան, որ նվազի այդ թեկնածուների թիվը եւ հնարավորինս լինի մեկը, մենք էդ ուղղությամբ պատրաստ ենք աշխատել։
3. Չե՞ք կարծում, որ “Արդարություն” դաշինքի կողմից խորհրդարանը բոյկոտելը շատ լուրջ սխալ էր, որի համար էլ մայիսի 12-ին ընդդիմությունը վճարեց։ Անձամբ իմ կարծիքով, դա անպարտաճանաչ, անիմաստ եւ, ռուսերեն ասած, նապլիվատելսկի քայլ էր Ձեր ընտրողների հանդեպ։
- Գիտեք ինչ, կարելի է քաղաքական բոյկոտ հայտարարել եւ աշխատել, կարելի է եւ չբոյկոտել եւ որեւէ բան չանել։ Բոյկոտը երեւացող քայլ էր, ուշադրություն է դարձնում, բայց ուշադրություն չի դարձնում այն հանգամանքը, որ շատ պատգամավորներ, իմ աչքի առջեւ, որ 10 եւ ավելի տարիներ եղել են պատգամավորներ որեւէ անգամ ոչ ելույթ են ունեցել, ոչ նախագիծ են ներկայացրել։ Ես կարծում եմ, որ դա ավելի վտանգավոր, նապլիվատելսկի քայլ է։ Իսկ ինչ վերաբերում է քաղաքական բոյկոտին, ապա խնդիրը վերաբերում է նրան, որ ոչ թե կար քաղաքական բոյկոտ, այլ լավ դրանից հետո ի՞նչ արվեց 2 տարվա ընթացքում խորհրդարանում։ Եթե դրանից հետո արդյունավետ աշխատանք լիներ, ապա այսօր Դուք այդպիսի հարց չէիք տա։
Արթուր, Երեւան, 2007-18-05 11:22:41 , IP Code: 10f3c
- Հարգելի պարոն Քոչարյան,
Ես ցանկանում եմ, որ Դուք կանգնեք Վազգեն Մանուկյանի կողքին եւ օգնեք պարոն Մանուկյանին այս բարդ իրավիճակում՝ հանուն մեր ժողովրդի։
- Նախ ես ինձ երբեւիցե թույլ չեմ տվել կանգնել որեւէ մեկի կողքին։ Ես միշտ եղել եմ ժողովրդի կողքին եւ բոլոր նրանք, ովքեր ժողովրդի կողքին են, հայտնվում են նաեւ մեր կողքին կամ մենք ենք հայտնվում նրանց կողքին։ Ինչ վերաբերվում է Վազգեն Մանուկյանի հնարավոր թեկնածությանը նախագահական ընտրություններում, ապա դեռեւս այս խորհրդարանական ընտրությունների նախընտրական շրջանում ես հրապարակային պատասխանել եմ այդ հարցին՝ եթե լինեն երկու թեկնածու՝ Սերժ Սարգսյան եւ Վազգեն Մանուկյան, բնական է, որ մեր կուսակցությունը կպաշտպանի Վազգեն Մանուկյանի թեկնածությունը։ Հիմա շատ ցանկալի կլիներ, որպեսզի հասցվեր նվազագույնի ընդդիմադիր դաշտի թեկնածուների թիվը։ Իսկ եթե այդ թիվը լինի շատ մեծ, ապա մենք կարծում ենք, որ մեր սատարելը այս կամ այն թեկնածուին՝ տվյալ պարագայում Վազգեն Մանուկյանին, դժվար թե օգնի։
- Դուք կո՞ղմ եք 100 տոկոս համամասնական ընտրություններին։
- Ոչ միայն կողմ ենք, այլեւ այդ գաղափարը վաղուց մենք առաջ ենք քաշում, ավելին՝ ներկայացրել ենք դեռեւս 2001 թ. ամբողջական ընտրական նախագիծ՝ հիմնված 100 տոկոս համամասնական ընտրահամակարգի վրա։ Այդ պարտությունը, որ կրեց ընդդիմությունը վերջին ընտրությունների ժամանակ ինչ-որ չափով կարելի է բացատրել նաեւ այն հանգամանքով, որ 2006 թ. սկզբին, փոխանակ խորհրդարանական ընդդիմադիր բոլոր ուժերը միանային այդ մեր նախագծին, նրանք միացան իշխանական նախագծին, որտեղ չկար 100 տոկոսանոց ընտրական համակարգ, որտեղ չկար քաղաքականապես հավասարակշռված հանձնաժողովների կազմ, որտեղ չկար մատների թանաքոտում եւ բազմաթիվ այլ մեխանիզմներ, այդ թվում տեխնիկակական վերազինման մեխանիզմը, որոնք թույլ չէին տալու, որ միեւնույն անձը մի քանի տեղամասում քվեարկի։
Էմմա Ազատյան, Ամերիկա, 2007-18-05 10:43:02 , IP Code: 7fa7b
- Պարոն Քոչարյան, չե՞ք տեսնում արդյոք ձեր մեղքն այս ընտրություններում։ Ինչո՞ւ Դուք բաժանվեցիք Վազգեն Մանուկյանից։ Ի՞նչ է անում Ձեր Դավիթ Վարդանյանը, որը մինչեւ նախագահական մտնելը տանը հեռախոս չուներ։ Բայց երբ հնարավոր դարձավ փող աշխատել, առանց վարանելու կազինոներից դուրս չէր գալիս եւ այդ մարդն իրավունք ուներ Լեւոն Տեր-Պետրոսյանին քննադատելո՞ւ։ Շատ հաց ու պանիր պետք է ուտեն նրա նմանները, որ հասնեն մեր առաջին նախագահի մակարդակին։ Մեր ժողովուրդը հետո կհասկանա, թե ինչ կորցրեց։ Իսկ դուք՝ բոլոր ընդդիմադիրներդ, չուզեցիք միավորվել եւ ունենալ մի մեծ ընդդիմություն, որը կարողանար հակադարձել մյուս իշխանամետ կուսակցություններին։ Բոլորդ գեներալ եք Ձեզ համարում, բայց ոչ մեկդ չեք ուզում Ձեր ժողովրդի զինվորը դառնալ։ Դրա համար էլ մեր օրն այս է...
- Մի բան է լինել ժողովրդի զինվոր, այլ բան է լինել լեւոն տեր-պետրոսյանների զինվոր։ Եւ երկիրը սկսվեց քանդվել շենացնելու փոխարեն այն պահից, երբ ժողովրդի զինվոր կոչվածները սկսեցին ծառայել գեներալ Տեր-Պետրոսյանին։
Մանվել, Հայաստան, Երևան, 2007-18-05 10:26:40 , IP Code: 01c6c
- Հարգելի պրն. Քոչարյան,
Ցավոք հայկական խորհրդարանը էս անգամ զրկվեց Ձեր նման պատգամավորից։ Ցավում եմ, որ ես չկարողացա քվեարկել Ձեր կուսակցության օգտին: Իմ համար միանշանակորեն կար երեք հնարավոր տարբերակ՝ “ԱԺԿ”, “ԺՈՒԿ” եւ “Ժառանգություն” Համադրելով բազմաթիվ փաստարկներ՝ ես կանգ առա “Ժառանգության” վրա։ Ներող եղեք, բայց և փորձեք գիտակցել Ձեր մեղքը։
- Ձեր ընտրության մեջ չեմ կարծում, որ կա իմ մեղքը, դա Ձեր իրավունքն է՝ ընտրել “Ժառանգությունը”։
- Մի քանի հարց եմ ուզում ուղղել Ձեզ, որոնց եթե անկեղծ պատասխանեք, շատ շնորհակալ կլինեմ։
1. Ի՞նչ տեղեկություններ ունեք Ձեր նախկին կուսակից և ներկուսակցական մրցակից Դ.Վարդանյանից։
- Ես կարծում եմ, որ Դուք այդ հարցերով պետք է դիմեք Դ. Վարդանյանին, այլ ոչ թե ինձ։
2. Նշեք խնդրեմ գոնե 2-3 գաղափարական կետ, որոնցով Ձեր ԱԺԿ-ն տարբերվում է ԱԺՄ-ից:
- Առաջինը գործելակերպը եւ պատահական չէ, որ մենք դուրս եկանք ԱԺՄ-ից այն պատճառով, որ այն ժամանակ ԱԺՄ-ն չէր համարում իրեն ընդդիմադիր եւ հայտարարում էր, որ դա կեղծ հասկացություն է՝ ի՞նչ է նշանակում ընդդիմադիր կամ իշխանական, ինչը մեր համար լիովին անհասկանալի է։ Եվ պատահական չէ, որ մեր դուրս գալուց հետո ԱԺՄ-ն տրոհվեց մի քանի մասի։
3. Կարո՞ղ եք նշել գոնե մի քանի հայ քաղաքական գործչի անուն, որոնց բարոյական և ազնվական մակարդակը այնքան բարձր է, որ նրանք ցանկացած պահի կարող են առանց երկմտանքի մի կողմ դնել սեփական ամբիցիաները հանուն ազգային խնդիրների։
- Ես կարծում եմ, որ իմ նշելով չի եւ դա ապացուցվում է կյանքով եւ որոշվում ժողովրդի կողմից։
4. Ես չեմ ուզում գլուխ գովել, սակայն իմ կանխատեսումները կապված այս ընտրությունների արդյունքների հետ շատ մեծ ճշտությամբ իրականացան՝ բացառությամբ “Օրինաց երկիր” կուսակցության դեպքի: Ես իսկապես ոչինչ չեմ հասկանում: Իմ մոտ այն տպավորությունն է, որ նրանք մեր քաղաքական դաշտի “Եհովայի վկաներն” են: Շատ մեծ կասկածներ ունեմ մասոնականության հետ նրանց ունեցած առնչությունների վերաբերյալ: Իսկ այն, որ նրանք այդքան ձայն ստացել են շնորհիվ իրենց կուսակցական կուռ կառույցների, դա միֆ է, այդպիսի բան չկա: Փաստորեն, “Օրինաց երկիրը” առաջին տեղն է գրավել, քանզի պարզ է, որ էն երեքը իշխանական լծակների շնորհիվ են առաջ ընկել “Օրինաց երկրից”։ Ի՞նչ կարծիք ունեք դուք։
- “Օրինաց երկրի” խորհրդարանում հայտնվելը խոսում նրա մասին, որ այնուամենայնիվ պարզունակ պոպուլիզմը դեռեւս գործում է։
5. Դուք հավատո՞ւմ եք, որ Վ.Մանուկյանը կկարողանա, համախմբելով առողջ ուժերին, հաղթանակ տանել առաջիկա նախագահական ընտրություններում։
- Դեռեւս, ցավոք սրտի, չկա համախմբման միտում։
6. Համաձա՞յն եք իմ այն մտքի հետ, որ մեր ազգի հիմնական պրոբլեմը աճող սերինդի բարոյազրկումն է, պետության կողմից կրթական համակարգի անտեր և տխուր վիճակում թողնելը, ազգային որևէ գաղափարախոսության բացակայությունը, ինչպես նաև ազգային անվտանգության համակարգի ոչ պատշաճ գործունեությունը։ Գիտե՞ք, իմ մոտ մի այնպիսի ինտուիտիվ զգացում կա, որ մեր մոտ մոտավորապես այն գաղափարական և հոգևոր վիճակն է, ինչ 1800-ականների վերջին և 1900-ականների սկզբին, իսկ հետևանքը կարող է լինել հերթական Ցեղասպանությունը (պարզ է, որ այս անգամ՝ ոչ ֆիզիկական.ուրիշ ցեղասպանություններ էլ կան)։
- Ձեր ասածում ճշմարտության հատիկ կա, քանի որ անկախանալով մենք կայացրինք ոչ թե ժամանակակից պետություն, այլ պետություն, որին բնորոշ են նախորդ դարի պետության մեթոդները։ Բայց ես այդ աստիճանի վատատես չեմ։
7. Ներող եղեք, բայց ես թքած ունեմ, որ Հանրապետական կուսակցությունը բռնազավթել է իշխանությունը։ Ինձ համար ավելի կարևոր է, որ նրանք հայաստանամետ ուժեր են և երևի ամենաքիչն են կախված դրսի ուժերից: Ես թքած ունեմ, որ նրանք շրջապատված և սերտաճած են թալանչիներով, կիսագողականներով, գռեհիկ և անդուր բեսպրեդելչիկներով, անսկզուբունքային և ստորաքարշ չինովնիկներով, քանզի դա ընդամենը հետևանք է մեր հասարակության երկարականջության։ Կներեք արտահայտություններիս համար, բայց ես էլ սովորական մարդ եմ և երբեմն անհաղթահարելի ցանկություն է առաջանում իրերն իրենց անունով կոչելու։ Հարգելի պրն Քոչարյան, եղեք իրատես, Դուք իրավիճակից ելք տեսնո՞ւմ եք։
- Կարծում եմ քանի կան մարդիկ, որոնք թքած ունեն այն երեւույթների վրա, որոնք Դուք նշեցիք, պետությունում էլ կլինեն մարդիկ, ովքեր էլ թքած կունենան սովորական մարդկանց հոգսերի եւ իրավունքների վրա, իսկ դա չի կարող հայանպաստ լինել։
8. Մաղթում եմ Ձեզ, որ երբեք չհուսահատվեք, շարունակեք մնալ ազնիվ ու սկբունքային և փորձեք նոր որակներ մտցնել Ձեր գործունեության մեջ։
Շնորհակալություն բարի մաղթանքների համար։
Արամ Մաթեւոսյան, Երեւան, 2007-18-05 09:37:48 , IP Code: 913ef
- Նախ շնորհակալություն “Ազգ” թերթին իր այս՝ մեր հայտնի մարդկանց հետ հարաբերվելու ավանդույթը պահելու համար։
1.Ինչպիսի՞ն են Ձեր հարաբերությունները Վազգեն Մանուկյանի հետ։
- Նորմալ։
2. Մտադիր չե՞ք հետ վերադառնալ “ԱԺՄ” եւ օգնել Վազգեն Մանուկյանին 2008 թ. նախագահական ընտրություններում։
- Երեւի Դուք տեղյակ չեք, որ ես ներկայացնում եմ կուսակցություն, այլ ոչ թե անհատ քաղաքական գործիչ եմ։ Մեր կուսակցությունը պատրաստ է համագործակցելու բոլոր այն քաղաքական ուժերի հետ, որոնց ծրագրերը, մոտեցումները եւ գործելակերպը համընկնում են մերի հետ։
3.Դուք Ձեր պատգամավորական տարիներին շարունակո՞ւմ էիք աշխատել Ձեր մասնագիտությամբ։
- Ոչ, որովհետեւ 1990 թ. սկսած համարել եմ, որ անհնարին է նույնիսկ հանճարի համար միաժամանակ արդյունավետ զբաղվել եւ պատգամավորական, եւ այլ գործունեությամբ։
ՀՐԱՊԱՐԱԿՈՒՄՆԵՐ`