ՀՐԱՊԱՐԱԿՈՒՄՆԵՐ` ՀԱՐՑԱԶՐՈՒՅՑ ՇԱՎԱՐՇ ՔՈՉԱՐՅԱՆԻ ՀԵՏ "www.zhamanak.com", Հինգշաբթի, 7 Սեպտեմբեր 2006 - Պարոն Քոչարյան, ինչպե՞ս եք վերաբերվում այսօր «Արդարությունե դաշինքում տեղի ունեցող երեւույթներին: - Այն, ինչ կատարվում է, շատ կանխատեսելի է եւ օրինաչափ: Ամենօրյա աշխատանքի փոխարեն դաշինքում դրվում էին այնպիսի խնդիրներ, որոնք ամենեւին իրատեսական չէին: Նախ պետք էր, որ դաշինքը տեր կանգներ իր սկսած գործին` մասնակցեր սահմանադրական փոփոխությունների գործընթացին, քանի որ արդեն իսկ բանաձեւեր էին կորզել Եվրոպայի խորհրդից, աշխատանք էր կատարվում Վենետիկի հանձնաժողովի հետ: Բայց մի ինչ-որ պահի ընդդիմությունը փոխանակ շարունակելու իր հաջողությունները եւ պայքարելու դրանց զարգացման համար, հրաժարվեց իր իսկ սկսած պրոցեսից եւ հակադրվեց դրանց: Ստացվեց, որ ռեժիմը ավելի ժողովրդավարական է, քան ընդդիմությունը: Դա իր մեջ պարունակում է այն վտանգը, թե երբ դու չես աշխատում, լուծում կոնկրետ խնդիրներ, դու կազմալուծում ես: Մյուս ամենավտանգավոր բանը անընդհատ խոստացվող հեղափոխություններն էին: Քանի որ մեզ մոտ միշտ նայում են դեպի Վրաստան, Ուկրաինա, ես բազմիցս զգուշացրել եմ, որ այն գործիչները, որ հեղափոխություն են արել այդ երկրներում, երբեք չեն ասել, որ հեղափոխություն են անելու, այն էլ` օր ու ժամ նշանակելով: Հեղափոխությունը հայտարարելով չի, պետք է աշխատես եւ հասնես դրան: Իսկ մեզ մոտ ստացվեց, որ ընդդիմության միակ նպատակը հրապարակում հավաքվելը, նախագահական գրոհելը եւ հեղափոխություն անելն է, ինչը ի սկզբանե դատապարտված է: Հեղափոխությունների անարդյունք խոստումները, սահմանադրական հանրաքվեի նկատմամբ որդեգրված անհաջող կեցվածքը հասցրին նրան, որ մենք սառեցրինք մեր մասնակցությունը դաշինքին: - Իսկ ինչո՞ւ ուրիշների նման դիմում չգրեցիք եւ դուրս չեկաք դաշինքից: - Որովհետեւ նրանք դուրս են գալիս ուրիշ տեղ գնալու համար: ԱԺԿ-ն ինչպես եղել, այնպես էլ մնալու է ընդդիմադիր դաշտում. մենք այլ տեղ գնալու նպատակ չունենք: - Ըստ ձեզ` ո՞րն է պատճառը, որ դաշինքի ընդդիմադիր անդամները ոչ միայն դուրս են գալիս այնտեղից, այլեւ փոխում են իշխանության հանդեպ ունեցած իրենց հայացքները: - Գիտեք, Վիկտոր Դալլաքյանին դժվար է ընդդիմադիր գործիչ համարել, քանի որ նա ընդդիմադիր դաշտում է միայն վերջին ընտրություններից հետո: Մինչ այդ նա միշտ էլ եղել է իշխանության ճամբարում, նույնը կարելի է ասել Թաթուլ Մանասերյանի մասին, որը վերջերս է հայտնվել քաղաքականության մեջ, թեեւ նախկինում եղել է ՀՅԴ անդամ: Նման վարքագծի պատճառը գաղափարական ձողի բացակայությունն է, որովհետեւ եթե իշխանության գալը ինքնանպատակ է, ապա ժողովուրդը ճիշտ է, երբ ասում է, որ ով էլ գա` երաշխիք չկա, որ որեւէ բան փոխվելու է: Երբ ընդդիմադիր գործիչը զբաղված է պոպուլիզմով, իշխանությանը եւ նրա ներկայացուցիչներին քննադատելով, առանց գաղափարական ձողի որեւէ երաշխիք չկա, որ նա այս դաշտից կանցնի մյուսը: - Արդյոք «Արդարությունե դաշինքին հրաժեշտ տալու պատճառը այն հաշվարկը չէ՞, որ Ստեփան Դեմիրճյանը չունի նախկին հեղինակությունը` իրենց խորհրդարան բերելու համար: - Դա էլ կա: Բայց ինձ թվում է, որ այդ տենդենցը նոր սկսվեց: Ցավալի է, բայց իմ դիտարկումը ցույց է տալիս, որ դաշինքի ներսում կային այլ ամբիցիաներ, եւ կար խանդ, թե ինչո՞ւ Ստեփան Դեմիրճյանը, մե՞նք ինչով ենք պակաս: Այդ խանդը բերում էր նրան, որ աշխատելու փոխարեն` յուրաքանչյուրը սայլը քաշում էր իր կողմը, եւ դրա հետեւանքով` դաշինքը ավելի թուլացավ: - Դուք մտածո՞ւմ եք 2007-ին վերընտրվելու մասին, եւ ի՞նչ ձեւով եք դա պատկերացնում: - Մեր կուսակցությունը որոշել է առաջիկա խորհրդարանական ընտրություններին մասնակցել առանձին ցուցակով: Չի բացառվում, որ դաշինք ստեղծվի, եթե լինի համապատասխան սուբյեկտ: - Նախկինում դուք այն ուժերի հետ էիք, որոնք պայքարում էին իշխանափոխության համար: Եթե այժմ էլ որոշ ուժեր միավորվեն հանուն իշխանափոխության, դուք կմիանա՞ք նրանց: - Ես ի սկզբանե դատապարտված եմ համարել մինչեւ ընտրությունները իշխանափոխության մասին խոսելը: Այսօր ժողովուրդը այնքան հիասթափված է, որ ես նման վիճակ չեմ հիշում, եւ ընդդիմադիր դաշտն այնքան թույլ է, որքան չի եղել մեր անկախության ամբողջ ընթացքում: Եվ այսօր իրատեսական չէ դրա մասին ընդհանրապես խոսելը: - Եթե իրատեսական չեք համարում հեղափոխությունը եւ իշխանափոխությունը, ինչու՞մ է արտահայտվում ձեր ընդդիմադիր լինելը: - Կարծում եմ, որ ամպագոռգոռ հայտարարությունները եւ ոչ իրատեսական խոստումներն ավելի են հիասթափեցնում ժողովրդին եւ բերում են ճիշտ հակառակ էֆեկտի, ինչին ականատես եղանք վերջին շրջանում: Նորից կրկնեմ, որ ես կողմնակից եմ կոնկրետ աշխատանքի: ԱՎԵՏԻՍ ԲԱԲԱՋԱՆՅԱՆ