|
|
|
|
ԸՆՏՐՈՒԹՅՈՒՆՆԵՐ 2007
 Սիրելի հայրենակից
Ի՞նչ ենք ուզում մենք բոլորս. խաղաղություն, պաշտպանվածություն, աշխատանք: Մենք արժանի ենք դրան:
Մենք 88-ի նույն ժողովուրդն ենք, ժողովուրդ, որով հիացած էր ողջ աշխարհը: Մենք միասնական էինք, ձգտում էինք արդարության, պատրաստ էինք զոհողությունների` հանուն մեր ապագայի, հանուն Ղարաբաղի մեր հայրենակիցների: Մենք հաղթեցինք. Արցախն ազատ է, Հայաստանը` անկախ, սակայն կորցրինք մեր միասնականությունը, երկրում չկա արդարություն, վտանգված է խաղաղությունը:
Ո՞վ է մեղավոր: Նրանք, ում համար իշխանությունը դարձավ ինքնանպատակ: Այսօր ամեն գնով իշխանությունը պահելու հնարավորությունները սպառվում են: Փոփոխությունների անհրաժեշտությունը դարձել է անխուսափելի:
Պատահական չէ, որ ընտրություններից առաջ բոլորն էլ գրեթե նույնն են ասում, անկախ նրանից, թե որքանով են պատասխանատու ներկա վիճակի համար և անկախ նրանից` անելու են ասածները, թե` ոչ: Բայց չէ՞ որ բոլորս ենք հիշում, թե ով ինչ էր ասում և ինչ էր անում 96, 98, 99, 2003 թվականներին, 2004 թվականի ապրիլի 12-ին և մինչև 2007-ի ընտրարշավը:
Մենք 88-ի ժողովուրդն ենք. վերականգնե՛նք մեր միասնականությունը և ապահովենք երկրի խաղաղությունը, պետության արդարությունը, յուրաքանչյուրիս բարեկեցությունը: | | | |
 | | | |
Ազգային ժողովրդավարական կուսակցությունը ստանձնում է պատասխանատվություն` Հայաստանը դարձնել պետություն բոլորի համար, պետություն յուրաքանչյուրի համար | | | |
 Երկրում կուտակված բոլոր խնդիրների լուծման բանալին իշխանությունը ժողովրդին վերադարձնելն է
Իշխանությունը կդառնա վերահսկելի Ժողովրդի կողմից. ժողովուրդն իրավունք կստանա հանրաքվեով հետ կանչել իրեն չարդարացրած Ազգային ժողովն ու նրա ձևավորած կառավարությունը: Իշխանությունը կոչված է ծառայելու ժողովրդին, վատ ծառայողին փոխարինում են
Կերաշխավորվի յուրաքանչյուրի պաշտպանվածությունը չինովնիկների կամայականություններից. կստեղծվեն վարչական դատարաններ, որոնք կվերացնեն մարդու իրավունքները ոտնահարող պետական մարմինների և պաշտոնյաների որոշումները: Պետական պաշտոնով հարստացողն աղքատացնում է ժողովրդին
Իշխանության առողջացմամբ կառողջացվի տնտեսությունը. պետական պաշտոնն ու տնտեսական գործունեությունը կդառնան անհամատեղելի, կհաղթահարվի ստվերային տնտեսությունն ու կաշառակերությունը, կխթանվեն ներդրումները, կստեղծվեն աշխատատեղեր, կբարձրացվեն թոշակները: Մեր տնտեսության զարգացման գրավականը ոչ թե նավթն է կամ ծովը, այլ մտավոր ներուժը
Հայաստանը կունենա տարածաշրջանում մրցունակ տնտեսություն. կտրուկ կավելացվի գիտության և կրթության պետական ֆինանսավորումը, կզարգանան տնտեսության արագ աճն ապահովող նոր տեխնոլոգիաները: Հայաստանը միայն Երևանը չէ, Հայաստանն ավելի մեծ է
Շրջաններում կստեղծվեն աշխատատեղեր. հարկային արտոնություններով կխթանվի նոր արտադրությունների ստեղծումը, կկասեցվի մարդկանց զանգվածային արտահոսքը շրջաններից: Կրթությունը միայն հարուստների համար չէ, կրթությունը բոլորի համար է
Կերաշխավորվի անվճար բարձրագույն կրթություն անապահով խավերի համար. այն երիտասարդները, որոնք պայմանագրով կպարտավորվեն հինգ տարի աշխատել շրջաններում, կստանան անվճար բարձրագույն կրթություն: Ազգային ժողովրդավարական կուսակցության ծրագրերն, օրենսդրական նախաձեռնությունները և գործունեությունը մանրամասն ներկայացված են կուսակցության հրատարակած նյութերում և ինտերնետային կայքում` www.ajk.am | | | |
 | | | |
Մեր մասին
Մեր ծրագրերը միայն ընտրարշավով չեն պայմանավորված, դրանք տարիների ընթացքում մեր մասնագետների աշխատանքի, ձեզ հետ մշտական կապի և համատեղ պայքարի արդյունք են:
Մենք միակ կուսակցությունն ենք, որը դեռևս 2001 թվականին ներկայացրել է իշխանությունը ժողովրդին վերադարձնելու մեխանիզմներ ամրագրող նոր Սահմանադրության և նոր Ընտրական օրենսգրքի նախագծեր:
Մենք պաշտոնով հարստացածներից չենք, երկիրը չենք ողողել նախընտրական շտաբներով ու պաստառներով, բայց միշտ ձեզ հետ ենք և վճռական պահերին երբեք չենք նահանջում:
Մենք ապացուցել ենք, որ կարող ենք ներկայացնել Հայաստանը միջազգային կառույցներում և պաշտպանել մեր ազգային շահերը:
Մեր ցուցակում ներկայացված թեկնածուների թիվը 73 է (Ազգային ժողովի պատգամավորների ընդհանուր թվի կեսից ավելին), ինչը բավարար է, ստանալով ձեր քվեն, Ազգային ժողովում մեծամասնություն ունենալու և կառավարություն ձևավորելու համար: | | | |
 | | | |
| ՎԵՐԱՑՐՈՒ՛ ՊԱՏՃԱՌԸ, ԿՎԵՐԱՆԱ ՀԵՏևԱՆՔԸ |
ԻՐԱԿԱՆ ԱՅԼԸՆՏՐԱՆՔ
Ընդունված է ԱԺԿ հիմնադիր համագումարի կողմից
2001 թ. մայիսի 27-ին Հայաստանի անկախության ձեռքբերումը հայ ժողովրդին ընձեռեց աննախադեպ հնարավորություն` հասնելու ազգային նպատակների իրականացմանը, ունենելու սեփական ուժեղ և մրցունակ պետություն, ապրելու արժանապատիվ, բարեկեցիկ և ստեղծագործ կյանքով: Ժամանակակից աշխարհում այդ բոլոր նպատակներին հասնելու նախապայմանը ժողովրդավարական և իրավական պետության կայացումն է:
Սակայն ժողովրդական ալիքի վրա իշխանության եկած մարդիկ ամեն ինչ արեցին երկիրը ժողովրդավարական ուղուց շեղելու համար: Պարտադրվեց հետամնաց երկրներին բնորոշ կառավարման ձև, որը “կիսանախագահական” անվան տակ, սահմանադրական հանրաքվեի արդյունքների կեղծմամբ, գործում է առ այսօր: 1995 թականից սկսած պառլամենտական և նախագահական ընտրություններում պարբերաբար արհամարհվում է ժողովրդի կամքը: Արդյունքում ձևավորվել է պետություն, որին բնորոշ են իշխանավորների անվերահսկելիությունը, համատարած կաշառակերությունն ու հանրային ունեցվածքի թալանը, տնտեսության փլուզումը, գյուղացու անելանելի վիճակը, գիտության, կրթության և մշակույթի աղետալի դրությունը, սփյուռքի հետ չկայացած համագործակցությունը և որպես հետևանք, ժողովրդի ծանր սոցիալական վիճակը, անհատի անպաշտպանվածությունը և արտագաղթը: Բացառությամբ ղարաբաղյան ռազմաճակատում ժողովրդի զրկանքների և արյան գնով նվաճած հաղթանակների` ազգի և պետության համար մնացած բախտորոշ հարցերում վերջին տասնամյակը կարելի է գնահատել որպես չօգտագործված հնարավորությունների ժամանակահտված: |  ամբողջությամբ | | |
| ԻՇԽԱՆԱՓՈԽՈՒԹՅՈՒՆՆ ԻՆՔՆԱՆՊԱՏԱԿ ՉԷ |
20 դեկտեմբերի 2005 թ.
ԱԺԿ առաջնային նպատակը եղել և մնում է երկրում ժողովրդավարության և օրենքի իշխանության հաստատումը: Այդ նպատակին հասնելու համար իշխանափոխությունը միջոցներից մեկն է« եթե« իհարկե« իշխանության գան ժողովրդավարական արժեքներ կրող քաղաքական ուժեր, որոնք պատրաստ են համակարգային փոփոխությունների և ունեն բավարար գիտելիք, կամք ու կարողություն` երկրում ժողովրդավարություն հաստատելու համար:
Սահմանադրական փոփոխությունների գործընթացը ցույց տվեց, որ “Արդարություն” դաշինքում ընդգրկված կուսակցությունների մեծամասնության համար իշխանափոխությունն ինքնանպատակ է: Այդ իսկ պատճառով էլ ընտրվեց սահմանադրական հանրաքվեն որպես իշխանափոխության առիթ օգտագործելու քաղաքականությունը:
Նման քաղաքականության ձախողումն ի սկզբանե կանխատեսելի էր, քանի որ.
- երկրում բացակայում էր հեղափոխական մթնոլորտը, այդ թվում՝ ընդդիմության նկատմամբ բավարար վստահության բացակայության պատճառով,
- ընդդիմության ներքին և կազմակերպչական ներուժը բավարար չէր հանրաքվեի միանգամայն կանխատեսելի կեղծիքները կանխելու« առավել ևս հեղափոխական մթնոլորտ ձևավորելու և իշխանափոխություն իրականացնելու համար,
- կանխատեսելի էր նաև, որ եվրոպական կառույցների ճնշման արդյունքում« խորհրդարանական ընդդիմության կողմից ներկայացված որոշ սկզբունքային առաջարկների ընդունումից հետո« սահմանադրական փոփոխություններին հակադրվելու “Արդարություն” դաշինքի քաղաքական գիծը չէր կարող արժանանալ Արևմուտքի դրական վերաբերմունքին: Ուստի« այդ պարագայում անիրատեսական էր ակնկալել« որ Արևմուտքը« ինչպես հետխորհրդային մի շարք երկրներում« կստանձնի իշխանությունների բռնի գործողությունները զսպողի դերը, ինչը կարևոր գործոն է անարյուն հեղափոխություն իրականացնելու համար:
ԱԺԿ-ն առաջարկում էր այլ մոտեցում. այն պահից, երբ իշխանությունները հրաժարվեցին ԱԺ-ում առաջին ընթերցմամբ ընդունված նախագծի վտանգավոր դրույթներից` ի օգուտ դրական փոփոխությունների, դաշինքը պետք է հավատարիմ մնալով 2005թ. հունվարի 19-ի և մայիսի 31-ի հայտարարություններին՝ հրապարակավ տեր կանգներ սեփական ձեռքբերումներին և« շարունակելով Եվրոպայի Խորհրդի հետ համագործակցությունը՝ հասներ նոր դրական փոփոխությունների և ընտրական ինստիտուտների նկատմամբ ժողովրդի վստահության վերականգնմանը: | | ամբողջությամբ | | |
| ԱՆԱՐԴԱՐՈՒԹՅԱՆ ԴԵՄ ՊԱՅՔԱՐՈՒՄ Է ԱՆԳՐԱԳԻՏՈՒԹՅՈՒՆԸ |
2 դեկտեմբերի 2006թ
Մեր երկրի ապագան վտանգված է: Մեզ սպառնացող արտաքին վտանգներից են`
- պատերազմի սպառնալիքը նավթային դոլարներով ոգևորված Ադրբեջանի կողմից.
- Արցախի հարցում միջազգային հանրության գնալով ավելի մեծ հակվածությունը ադրբեջանական այն տեսակետին, որ հակամարտության հիմքում տարածքային վեճ է Հայաստանի և Ադրբեջանի միջև.
- տարածաշրջանում Հայաստանի տրանսպորտային, տնտեսական և քաղաքական մեկուսացումը:
Ներքին վտանգներից են`
- ժողովրդի` իշխանությունից օտարված լինելը, կեղծվող ընտրությունները, ժողովրդավարացման իմիտացիան.
- ստվերային տնտեսությունը, կոռուպցիան, ներքին գործոններով չպայմանավորված տնտեսական աճը, որը մեր հարազատների` դրսից ուղարկվող գումարների արդյունք է.
- ծայրահեղ սոցիալական բևեռացումը, աղքատությունը, գործազրկությունը, գյուղացու անպաշտպան վիճակը.
- ժողովրդագրական ճգնաժամը` ցածր ծնելիություն և հիմնականում աշխատունակ և կարող մարդկանց արտագաղթ.
- բնապահպանական աղետալի վիճակը` անտառների և բնակավայրերի (հիմնականում Երևանի) կանաչ գոտիների վերացում:
Միևնույն ժամանակ բացակայում են այդ վտանգների խորքային գնահատմանը և կանխմանն ուղղված համակարգված պատկերացումներ, գաղափարներ, ծրագրեր: Փոխարենը ականատես ենք հիմնականում նախընտրական ակտիվության իմիտացիայի, այն է` պայքար ոչ թե պատճառների, այլ հետևանքների դեմ:
Ժողովրդի ողբերգությունը կայանում է նրանում, որ անարդարության դեմ պայքարում է անգրագիտությունը: Սակայն դա և՛ անարդյունավետ է, և՛ խորացնում է ժողովրդի հիասթափվածությունը: | | ամբողջությամբ | | |
 | | | |
 | | | |
|
|
|
|
