|
|
|
|
ՀՐԱՊԱՐԱԿՈՒՄՆԵՐ
Շ.Քոչարյան. «Եթե առաջարկողը նվազեցնի ԼՂ առկա անվտանգության երաշխիքները, ոչ ՀՀ-ն, ոչ էլ ԼՂՀ-ն չեն գնա նման լուծման»
ԵՐԵՎԱՆ, 25 ՀՈՒԼԻՍԻ, ԱՐՄԵՆՊՐԵՍ:
Լեռնային Ղարաբաղի հակամարտության կարգավորման “մադրիդյան” սկզբունքների հրապարակումը ցույց տվեց Ադրբեջանի հայտարարությունների սնանկությունն այն հարցում, իբրեւ` տարածքային ամբողջականության սկզբունքը գերակա է, եւ ԼՂ-ն չի կարող լինել Ադրբեջանի կազմից դուրս:
Բանակցային սեղանին գտնվող փաստաթղթի գաղտնազերծված հատվածում առաջին անգամ հստակ երեւում է Լեռնային Ղարաբաղի սուբյեկտությունը: Նման համոզմունք է հայտնել ՀՀ արտաքին գործերի փոխնախարար Շավարշ Քոչարյանը` հուլիսի 24-ին Հանրային հեռուստաընկերության “Հայլուր-հարցազրույց” ծրագրում` ընդգծելով, որ Ադրբեջանը դարձել է ինքն իր քարոզչության պատանդ. այն փորձում է պարտադրել միջազգային հանրությանը եւ նույնիսկ համանախագահողներին իր տեսանկյունից նայել խնդրին:
Փաստաթղթի գաղտնազերծումը, սակայն, ցույց տվեց, որ այս երկիրը հաջողության չի հասել: Արդյունքի է հասել միայն իր հասարակության ներսում, որը Շ.Քոչարյանը չափազանց վտանգավոր է համարում: “Ադրբեջանը բացահայտումից հետո հայտնվել է շատ ծանր վիճակում` կամ պետք է հաշվի նստի այն հանգամանքի հետ, որ այն, ինչ քարոզում էր, մի կողմ պետք է դնել եւ իրատեսական մոտենալ բանակցային սեղանին, եւ ոչ թե միայն բանակցային սեղանի շուրջ խոսել այդ սկզբունքների մասին, իսկ հետո այլ բան, կամ գործընթացը կշարունակի դոփել տեղում”,-նկատեց Շ.Քոչարյանը: Գաղտնազերծումը, ըստ նրա, նպատակ ուներ կանխել բանակցողների կողմից բանակցային սեղանի վրա եղած մոտեցումների խեղաթյուրումը, քանի որ ակնհայտ էր` գաղտնազերծված սկզբունքների եւ ադրբեջանական կողմի հայտարարությունների տարբերությունը:
| |
В карете искаженного прошлого никуда не уедешь
www.newsarmenia.ru , 09.07.2009
Эксклюзивное интервью заместителя министра иностранных дел Армении Шаварша Кочаряна информационному агентству «Новости-Армения»
«Новости-Армения» - Г-н Кочарян, как Вы прокомментируете заявления высшего руководства Азербайджана о том, что оно не видит возможности существования НКР как самостоятельного государства и Азербайджан на это никогда не согласится. Не противоречит ли это принципам переговорного процесса?
Кочарян - К сожалению, Азербайджан многого действительно не видит. Это является следствием того, что он продолжает смотреть на регион и мир сквозь отверстие нефтяной трубы, что крайне сужает его горизонт. Он делает вид, что многое не видит, исходя из пропагандистских целей.
Азербайджан делает вид, что не видит истинной причины конфликта и пытается ответственность, которую он несет за последствия конфликта, свалить на армянские стороны.
Последствия конфликта, в том числе беженцы, людские и материальные потери, территории, перешедшие под взаимный контроль – это следствие той силовой политики, которую вел Азербайджан в отношении самоопределившегося народа Нагорного Карабаха.
Первым проявлением силовой политики Азербайджана в ответ на самоопределение народа Нагорного Карабаха стали погромы армянского населения по всей территории Азербайджана (Сумгаит, Кировобад, Шамхор, Баку...). Второй этап - это этнические чистки в НКР (которые Азербайджану не удалось довести до конца) и прилегающих армянонаселенных территориях. Когда народ Нагорного Карабаха, встав на ноги дал отпор, Азербайджан развязал широкомасштабную военную агрессию с привлечением боевиков международных террористических структур, таких как моджахеды Талибана и боевики Шамиля Басаева, который получил свое первое боевое крещение, сражаясь против народа Карабаха.
Неслучайно Азербайджан говорит только о последствиях конфликта, не упоминая об истинных причинах его эскалации. Он пытается этим свою ответственность за последствия конфликта свалить на армянские стороны. Подход Азербайджана, искажающий суть и историю конфликта, не позволяет переговорному процессу двигаться вперед. В карете искаженного прошлого никуда не уедешь.
Позиция Азербайджана в переговорном процессе – это «либо все, либо ничего». При такой позиции результат переговорного процесса совершенно предсказуем – это ничего. | |
ՀՀ ԱԳ նախարարի տեղակալ Շավարշ Քոչարյանի պատասխանը Նովոստի-Արմենիա լրատվական գործակալության հարցին
23 հունիս 2009թ.
Հարց. Երեկ Մինսկի խմբի համանախագահ Մեթյու Բրայզան հարցազրույց է տվել “Ռոյթերզ” գործակալությանը, որն առնչվում էր Լեռնային Ղարաբաղի կարգավորման տարբեր կողմերին, եւ, մասնավորապես, չի բացառել մինչեւ տարեվերջ խաղաղության համաձայնագրի ստորագրման հնարավորությունը: Շարունակելով նույն թեման` Ադրբեջանի արտգործնախարար Էլմար Մամեդյարովը հայտարարել է, որ եթե մինչեւ այս տարեվերջ շրջանակային համաձայնագիր չստորագրվի, ապա դրանում ադրբեջանական կողմը մեղավոր չի լինի: Ինչպե՞ս կմեկնաբանեք այդ հայտարարությունները:
Պատասխան. Բոլորն արդեն սովոր են, որ պարոն Բրայզայի հայտարարությունները սովորաբար սրբագրվում կամ հերքվում են կամ հընթացս, կամ որոշ ժամանակ անց, կամ էլ վերջապես: Ժամանակը ցույց կտա, թե ինչ ի նկատի ուներ եւ ինչ էր ուզում իրականում ասել պարոն Բրայզան:
Ինչ վերաբերում է պարոն Մամեդյարովի հայտարարությանը, ապա հենց ադրբեջանական կողմն է մեղավոր, որ համաձայնություն այս տարիների ընթացքում ձեռք չի բերվել ու չի ստորագրվել: Հայաստանը շարունակում է բանակցությունները, քանի որ չի բացառում, որ Ադրբեջանը վաղ թե ուշ կառուցողական դիրքորոշում կցուցաբերի: Սակայն պարոն Մամեդյարովի հայտարարությունը վկայում է հենց հակառակի մասին` Ադրբեջանի մտադրույթան մասին նույն ոգով շարունակել ապակառուցողական քաղաքականությունը եւ հերթական անգամ փորձել սեփական մեղքը բարդել Հայաստանի վրա: | |
ՏԱՐԱԾՔԱՅԻՆ ԱՄԲՈՂՋԱԿԱՆՈՒԹՅՈՒՆԸ ՍԱՀՄԱՆՆԵՐԻ ԱՆՓՈՓՈԽԵԼԻՈՒԹՅՈՒՆ ՉԷ
«Առավոտ», 18 Հունիսի, 2009
Ասում է Հայաստանի արտաքին գործերի փոխնախարար Շավարշ Քոչարյանը
- Սանկտ Պետերբուրգում Հայաստանի եւ Ադրբեջանի նախագահների հանդիպումից հետո էլի հնչեցին հայտարարություններ, թե ԼՂ հակամարտության կարգավորման ուղղությամբ կա որոշակի առաջընթաց: Մասնավորապես ԱՄՆ պետքարտուղարի Եվրոպայի եւ Եվրասիայի հարցերով տեղակալ Ֆիլիպ Գորդոնն ասաց. «Ես հավատում եմ, որ ղարաբաղյան հակամարտությունը կլուծվի, որոշակի առաջընթաց կա»: Սա միջնորդների լավատեսության հերթական արտահայտությունների՞ց է, թե՞ այս անգամ սա որոշակի հիմքեր ունեցող պնդում է:
- Տարիների ընթացքում մենք անընդհատ լսում ենք «բաց պատուհանների» կամ «ոսկե հնարավորությունների» մասին: Այն հանգամանքը, որ չկա իրական առաջընթաց, ունի իր պատճառը. դա Ադրբեջանի ապակառուցողական դիրքորոշումն է: Ադրբեջանի իշխանությունները մեկ սպառնում են ռազմական ուժով, մյուս կողմից ստորագրում են ռազմական ուժ չկիրառելու հռչակագիր, մի կողմից ժխտում են «մադրիդյան փաստաթղթի» գոյությունն իսկ, մյուս կողմից՝ հայտարարում, որ Ադրբեջանն ընդունել է «մադրիդյան փաստաթուղթը», մի կողմից՝ ԵԱՀԿ Մինսկի խմբի միջնորդությամբ բանակցությունների սեղան են նստում, մյուս կողմից՝ զբաղված են հարցը միջազգային այլ ատյաններ տեղափոխելու եւ միջնորդներին փնովելու գործով: Ադրբեջանի ապակառուցողական քաղաքականությունը հոգնեցնում է միջազգային հանրությանը, եւ միջնորդների ազդեցությամբ նա ստիպված է նահանջել իր դիրքերից: Դրա վկայություններն են Մայնդորֆյան հռչակագրի ստորագրումը, Մադրիդյան փաստաթղթի ընդունումը եւ Սանկտ Պետերբուրգի վերջին բանակցությունների վերաբերյալ դրական երանգներ պարունակող արձագանքները:
- Հայաստանի եւ Ադրբեջանի պաշտոնյաների հրապարակային հայտարարություններից դատելով՝ ԼՂ հարցի նկատմամբ դիրքորոշումներում կարծես շարունակում են չլինել շփման ընդհանուր եզրեր: Երկու կողմն էլ շեշտադրումներ են անում միջազգային տարբեր սկզբունքների վրա: Այս առումով էլ՝ որքանո՞վ է հիմնավոր պնդումը, թե իրոք կա առաջընթաց:
- Այն մոտեցումը, որն ունի Ադրբեջանը եւ փորձում է հրամցնել միջազգային հանրությանը ու պատրանք է տածում դարձնել հիմք բանակցությունների համար՝ ոչ այլ ինչ է, քան իրականության կոպիտ աղավաղում: Ե՛վ ինքնորոշված ժողովրդի դեմ էթնիկական զտումներ իրականացնելու, ե՛ւ կայացած ԼՂՀ-ի դեմ լայնածավալ ագրեսիա ծավալելու, ե՛ւ դրա հետեւանքով փախստականների, մարդկային ու նյութական բոլոր կորուստների պատասխանատուն Ադրբեջանն է: Հիմա նա փորձում է այդ պատասխանատվությունը բարդել հայկական կողմերի վրա՝ ներկայացնելով խնդիրը որպես տարածքային վեճ Հայաստանի եւ Ադրբեջանի միջեւ: Այստեղից էլ բխում է իրենց մոտեցումը բանակցություններին, այդ թվում՝ Լեռնային Ղարաբաղի մասնակցությունը որպես բանակցային սեղանի լիիրավ կողմ մերժելը եւ անվերջ պնդումները 20% տարածքների ու մեկ միլիոն փախստականների մասին: Եթե կարճ գնահատենք՝ Ադրբեջանը դեռեւս օգտագործում է բանակցային գործընթացը որպես շղարշ սեփական այդ տեսակետը հրամցնելու համար, ինչը բնական է, չի կարող նպաստել հարցի կարգավորմանը: | |
Ереван занимает конструктивную позицию в процессе карабахского урегулирования
www.newsarmenia.ru , 03.06.2009
Эксклюзивное интервью заместителя министра иностранных дел Армении Шаварша Кочаряна Агентству Международной информации «Новости-Армения»
«Новости-Армения» - Господин Кочарян, как бы Вы прокомментировали звучащие из Баку заявления о том, что азербайджанская сторона ожидает конструктивизма со стороны Еревана в переговорном процессе по карабахскому урегулированию?
Ш.Кочарян - Представления о конструктивизме Баку достаточно виртуальны и оторваны от реальной действительности. Мы могли бы говорить о конструктивизме в процессе переговоров в том случае, если бы переговорный процесс использовался со стороны Азербайджана именно для достижения урегулирования, а не как ширма для попыток возложить на армянские стороны всю ту ответственность, которую несет Азербайджан за этнические чистки, проводимые в Нагорном Карабахе против самоопределившегося народа, за развязывание широкомасштабной войны против НКР и, как следствие, гуманитарную катастрофу, явившуюся последствием силовой политики Азербайджана. Конструктивность была бы в том случае, если бы все время не пытаться снимать с себя ответственность в этом виртуальном пространстве и возлагать ее на армянские стороны.
Во-вторых, каждый раз мы сталкиваемся с совершенно необычным явлением. Перед любой серьезной встречей, где возможен какой-то прорыв в переговорах, бывают настолько деструктивные заявления азербайджанской стороны, как будто они сознательно направлены на срыв переговоров. А после завершения переговоров удивительным образом все комментарии азербайджанской стороны разнятся от того восприятия, которое складывается в результате переговоров не только у армянской стороны, но также и посредников, сопредседателей Минской группы. Это уже становится закономерностью.
Вот почему отсюда можно заключить, что переговорный процесс для Азербайджана это, скорее всего, ширма для пропаганды, навязывания мировому сообществу однобокой, тенденциозной, не соответствующей действительности точки зрения. | |
АРМЕНИЯ ВЫХОДИТ НА ПУТЬ САМОДОСТАТОЧНОЙ ЦИВИЛИЗАЦИИ
 Голос Армении
www.golos.am, 9 Октября, 2008
заявил "ГА" замминистра иностранных дел Шаварш КОЧАРЯН
Позитивная риторика должна вылиться в реальные шаги
- Последующее за грузино-осетинским конфликтом и признанием Россией независимости Южной Осетии и Абхазии потепление российско-азербайджанских отношений некоторыми армянскими аналитиками было расценено как реакция на инициативу властей РА наладить диалог с властями Турции. Существует ли, на ваш взгляд, прямая связь между этими процессами?
- После тектонического сдвига в региональных политических процессах прослеживается попытка всех стран региона закрепить свой интерес, используя двусторонние отношения и высказывая свою позицию по инициативам, связанным с перспективой установления многосторонних отношений. На фоне укрепления позиций России в регионе Турция стремится усилить свое влияние, избегая противопоставления российским интересам. Когда мы рассматриваем клубок региональных проблем, то следует исходить из того, что каждая страна преследует свои цели и задачи и пытается усилить свои позиции.
- Стало быть, намеки на то, что попытка сближения с Турцией уже выходит нам боком, то есть повлекла еще большее потепление в отношениях России и Азербайджана, несостоятельны?
- Несостоятельна как таковая попытка расценивать процессы исключительно с точки зрения реакции на другие процессы, в реальности у каждого свои интересы, и каждая из стран действует исходя из своих целей. Что касается Армении, то она начала, если можно так выразиться, играть открытыми картами, то есть четко обозначать свой интерес. Это позволяет нам вести отвечающую нашим интересам политику с Грузией и Россией. Наша политика достаточно прозрачна и понятна обеим этим странам. Что касается Турции, то факт приезда Гюля уже заслужил позитивную оценку со стороны общественности обеих стран (во всяком случае большей ее части), однако позитивная риторика должна вылиться в реальные шаги, и, пока этого нет, впадать в эйфорию не следует. До сих пор процесс тормозился наличием предусловий у турецкой стороны, армянская сторона всегда выступала за диалог без предусловий. Казалось бы, процесс пошел именно в этом направлении. С одной стороны, выдвижение Кавказской платформы дает возможность Турции, ссылаясь на региональные отношения, в вопросах двусторонних отношений проявить определенную гибкость и отчасти освободить себя от обязательств перед союзным Азербайджаном. С другой стороны, мы видим и оборотную сторону медали: заявление Мамедъярова с трибуны Генассамблеи ООН о том, что он видит разрешение конфликта в рамках резолюции ООН, отнюдь не способствует ускорению переговорного процесса. То же касается выступления президента Турции, в котором прямо говорится об "оккупированных территориях"...
- Таким образом, кроме положительной риторики, на сегодняшний день похвастать нечем? Когда же будем пожинать плоды футбольной дипломатии?
- Армянская дипломатия работает над тем, чтобы эта положительная риторика вылилась в конкретные шаги и ситуация не вернулась на исходную точку, то есть в состояние до начала, как вы выразились, футбольной дипломатии. Нам есть над чем работать, не забывая при этом, что наряду с турецкой иницитивой имеется иранская инициатива, причем в обоих случаях речь идет о формате "2+3": 3 республики Южного Кавказа + Россия и Турция (в случае турецкой инициативы) и Россия и Иран (в случае иранской инициативы). Разумеется, если мы хотим, чтобы сотрудничество протекало с учетом интересов всех сторон, то желательно, чтобы речь шла о формате "3+3" и были даны ответы и на некоторые другие вопросы... Армения положительно высказалась и по турецкой, и по иранской инициативе.
| |
Հակամարտության բացասական ազդեցությունն Ադրբեջանում ավելի ուժեղ է արտահայտված
 «168 ԺԱՄ»,
www.168.am , 15 Օգոստոսի 2008
Ազգային ժողովրդավարական կուսակցության վարչության նախագահ Շավարշ Քոչարյանի հետ հարցազրույցը տեղի է ունեցել նախքան նրա ՀՀ ԱԳ փոխնախարար դառնալը:
- Եվրախորհրդին անդամագրվելիս Հայաստանը ստանձնեց պարտավորություններ ազգային օրենսդրության մեջ փոփոխություններ կատարելու, մարդու իրավունքների եւ ազատությունների պաշտպանության, ղարաբաղյան հակամարտությունը խաղաղ կարգավորելու ուղղությամբ: Անցել է 8 տարի, նշվածներից հատկապես ո՞ր ոլորտներում են ամենից քիչ կատարվել ստանձնված պարտավորությունները, եւ ինչո՞վ է դա պայմանավորված:
- Դառնալով Եվրոպայի խորհրդի անդամ` ղարաբաղյան հարցի խաղաղ կարգավորման պարտավորությունը ստանձնեցին եւ՛ Հայաստանը, եւ՛ Ադրբեջանը, սակայն մի տարբերությամբ. Հայաստանը պետք է ոչ թե բանակցություններով հասներ հարցի կարգավորմանը, այլ օգտագործեր իր ազդեցությունը Ղարաբաղի վրա: Սա ճիշտ տրամաբանություն էր, քանի որ հիմնական հակամարտող կողմերն Ադրբեջանն ու Լեռնային Ղարաբաղն են: Ցավոք սրտի, այս տրամաբանությունը խախտվեց Եվրոպայի խորհրդի ընդունած բանաձեւերում, եւ այսօր այնպիսի տպավորություն է, որ հակամարտող կողմը Հայաստանն է: Իմ կարծիքով՝ սա է հիմնական պատճառը, որ առայսօր այդ ուղղությամբ չունենք առաջընթաց: Մեղավոր են նաեւ Հայաստանի իշխանությունները, որ ենթարկվեցին եւ համաձայնվեցին բանակցել Ղարաբաղի փոխարեն: Ինչ վերաբերում է օրենսդրությանը, ապա Եվրախորհրդին անդամագրվելուց հետո կատարվել են շատ լուրջ փոփոխություններ: Հին եւ նոր սահմանադրությունների միջեւ սարեր ու ձորեր կան: Օրինակ, մարդիկ հիմա իրավունք ունեն դիմելու Սահմանադրական դատարան: Դրա ամենավառ օրինակը Հյուսիսային պողոտայի բնակիչների նախաձեռնությունն էր: Իհարկե, նրանք չվերականգնեցին իրենց սեփականությունը, բայց մյուս կողմից էլ՝ դա պատնեշ եղավ, որ այդ նախադեպը չլինի շարունակական: Փոփոխություններ եղան նաեւ Ընտրական օրենսգրքում. որքան էլ մեր ընտրություններն արդարացի դժգոհություններ են առաջացնում, բայց այդ գործընթացի օրենսդրական հիմքն ակնհայտորեն բարելավվել է: Վերջերս էլ առաջին ընթերցմամբ ընդունվեց Երեւան քաղաքի մասին օրենք, որով մենք կկարողանանք ունենալ ընտրովի ավագանի եւ ընտրովի քաղաքապետ: Մեր հիմնական թերացումն այն է, որ այդ բոլոր փոփոխությունների ներուժը գործնականում իրացված չէ շատ անգամ ոչ միայն օբյեկտիվ, այլ նաեւ սուբյեկտիվ պատճառներով: Ես համարում եմ, որ ամենաքիչ բարեփոխումները կատարվել են մասնավորապես օրենքների կիրառելիության մակարդակում: | |
Армянство не останется равнодушным к вопросу физической безопасности джавахкских армян
 ИЦ BAGIN, 01.08.2008
ИЦ BAGIN представляет серию интервью с политическими и общественными деятелями Армении в связи с проблемами армянского региона Самцхе-Джавахк-Цалка. Важность данных интервью заключается в том, чтобы армянство Самцхе-Джавахка-Цалки, наконец, составило четкое представление о подходах общественно-политической элиты Армении к проблемам этого региона и об имеющихся вызовах. Так, ИЦ BAGIN представляет точку зрения председателя правления Национально-демократической партии Шаварша Кочаряна относительно проблем армянского региона Самцхе-Джавахк-Цалка. | |
|
|
|
|
ամբողջությամբ